Evet Nani’ye ayıp ettik. Formasını kendisine iade ettiğimiz için ayıp ettik.

Taraftarımız istedi formasını, o da sağolsun verdi. Tribünler o formayı “Fenerbahçe bayrağı” gibi gördü, istemedi. Aslında o sadece Nani’nin forması, mühim değil arması. Mazisinin yaptığı klas hareketlerin total bileşkesi yani.

Ters orantı futbol endüstrisinin Nani’ye maddi olarak kazandırırken, manevi olarak taraftarı sömürdüğünün, kirlettiğinin de kanıtı bu olay aslında.

Oysa klas bir futbolcunun teri ile bezenmiş bir formayı kim istemez?

Peki nasıl başladı bu kirlilik?

Yayın hakları ile futbol endüstrileşince kaybettik son 15 yılda. Nasıl kaybettik sıralayalım:

1) Maneviyatı bırakıp nesneye itibar eder olduk. Okocha Türkiye’de ilk renkli kramponu giydiğinde nesneyi, Fenerbahçe’yi ve Fenerbahçeli futbolcuları yine de bir başka seviyorduk. Bu dostluğu yine Fenerbahçe, futbol endüstrisinin kurbanı olarak bozdu. Pastadan büyük hisseyi alabilmek için haksız şampiyonluklara imza attı. Alex’i Türkiye’de herkes sever, o da bu kirliliği ifade etti, öyle gitti.

2) Medya, gücü elinde tutabilmek için Anadolu kulüplerini ikincil yaptı. Trabzon şehrini ise onların ağabeyi ama savaşçıl yaptı, reytingi canlı tutabilmek için. Diyorum, hep üst akıllar kullanır.

3) Trabzon şehrimiz için gelenekçi bir yapıdayız denilebilir, ama daha önceki yazılarımda da yazmıştım, sen ve benciyiz. Yani bir kişiyi bir taraf ilan etmeden, başkası üzerinden eleştirmeden yapamıyoruz. Ortadaki değer Trabzonspor aslında, ne Sadri Şener ne İbrahim Hacıosmanoğlu ne de Muharrem Usta. Ama ağzımızı açtığımızda bize denen, “Şunun adamısın.” Artık kabul edelim, bu kişiler bu kulübün tarihi ve mürekkebi olmuşlar artık. Zaman zaman yanlış yazsalar da yanlışlarına biz de ortağız. Bu nedenle iç çekişmeleri daha yapıcı hale getirmeliyiz.

4) Küfrediyoruz. Belki de beddua aldık, ah aldık.

5) Adamlıkla sınıyoruz, yanlış bu; on sekiz yaş üzeri herkes ferttir; saygı görmelidir.

6) Hakemler endüstrinin piyonları, manipülasyon yapılacaksa akla gelen ilk isimler.

7) Siyaset kitleleri kavgada ve barışta birleştirmeyi başaran kara bir gülle. O da artık bu kaybetmenin, bu büyük maddi sektörün baş aktörü ne yazık ki.

8) TFF siyasetin ve derin futbolun maaşı. Kaybedişin yönetmeni.

Bu çark nasıl düzelir?

Dişliler doğru, neticede…

Trabzonspor, Fenerbahçe maçından dolayı ceza alacak, bu kesin.

Boş tribünlere kocaman bir Nani forması ve bir de kırmızı Okocha kramponu asarsak düzelme başlar. Tabi karşılarına bir Dozer Cemil posteri asmayı unutmayalım.

Her yazımın noktasını yazıyorum: “Trabzonspor Anadolu neferi şampiyon olacak.”