Geçtiğimiz günlerde Sakarya’da Zafer Dergisi’nde bir araya geldik. Risale-i Nur’dan Birinci Söz üzerine tefekkür ettik. Üstad Bediüzzaman Hazretleri, Birinci Söz’de tüm mevcudatın lisan-ı hâliyle Bismillah dediğini detaylı bir şekilde izah ve ispat ediyor.

Bismillah, yalnızca bir söz değil, İslam’ın nişanıdır. Kur’an-ı Kerim’de Hz. Süleyman’ın mektubunda geçen şu ifade bize bunu açıkça gösteriyor: “Muhakkak ki o (mektup), Süleyman’dandır ve muhakkak ki o Bismillahirrahmanirrahim ile başlar.” Demek ki Hz. Adem’den (a.s.) Hz. Süleyman’a (a.s.), Hz. Musa’dan (a.s.) Hz. Muhammed’e (s.a.v.) kadar tüm peygamberler ve onların ümmetleri Bismillah demiştir.

Peki, sadece peygamberler mi? Hayır! Üstad, tüm varlıkların lisan-ı hâlleriyle Bismillah dediğini şöyle örneklendirir:

ZERRECİKLERDEN KÂİNATA HER ŞEYİN ZİKRİ

Bir tohum düşünün; küçücük bir çekirdek, koca bir ağaca dönüşüyor. O minicik tohum, bir ağacı nasıl taşır? Taşıyamaz! Ancak o tohum, Cenab-ı Hakk’ın kanunuyla, “Allah namına” hareket ettiğinde bu harika dönüşüm gerçekleşir. Yani o tohum lisan-ı hâliyle “Bismillahirrahmanirrahim” der.

Ağaçlar, dallarını rahmet meyveleriyle doldurarak bizlere tablacı gibi ikramda bulunur. Kurumuş bir odun parçasının o muhteşem nimetlere vesile olması kendi başına mümkün müdür? Hayır! Her bir ağaç, Bismillah diyerek görevini yerine getirir.

HAYVANLARIN DERSİ

İnek, koyun, deve gibi hayvanlar da Bismillah der. Zira içtikleri sudan, yedikleri ottan süt gibi bir mucizeyi çıkarırlar. O hayvanların, bu harikulade işi kendi ilimleriyle yapmaları mümkün değildir. “Kan ve fışkı ortasından çıkan safi süt” (Nahl, 66) onların değil, Rahman’ın ikramıdır.

BOSTANLARDAN YAPRAKLARA

Toprağın içine atılan her çekirdek, Bismillah der. O çekirdek, Cenab-ı Hakk’ın verdiği kodlara göre hareket eder ve geometrik şekillerle harikulade bir bitkiye dönüşür. Aynı şekilde ipek gibi 

yumuşak kökler, sert taş ve toprakları delip geçerek Bismillah der. Güneş altında aylarca kavrulmayan ince yapraklar ise “Ben Allah’ın bir sanat eseriyim.” diyerek bizlere tefekkür ettirir.

İNSAN NE YAPMALI?

Kâinatın her bir zerresi lisan-ı haliyle Bismillah derken, insanın bu hakikate kayıtsız kalması mümkün mü? Üstad, “Tekvinen Bismillah” dediği bu hakikate “Teklifen Bismillah” dememizi öğütlüyor. Yani her işimize Bismillah ile başlamak, Allah’ın isim ve sıfatlarını tefekkür etmek ve buna uygun yaşamak…

Kâinat Bismillah derken insan şuurla, teslimiyetle ve ihlasla bunu idrak etmeli. Çünkü insan, varlık ağacının en mükemmel meyvesi olarak bu zikrin en şuurlu muhatabıdır.

Selam ve dua ile

Fiemanillah.