Sosyal medyada çeşitli paylaşımlar yaparak dikkatimi çeken Ersin Miman hocaefendiye, tetkik etmesi için Semendel (Tahşiye) Yayınevi’nin neşrettiği bazı kitapları göndermiştim. Aylar sonra tarafıma gönderdiği bir linkte video çalışması vardı. Videonun muhteviyatı ise, gönderdiğim kitaplarda “Lafzullahın” neden “Ellah” şeklinde yazıldığına dair yapılan bir itirazdı. Onca kitap hakkında zannımca müdakkik ve muhakkik olduğuna kanaat getirdiğim bir hoca efendinin; itiraz etmek için bula bula bunu bulmasını açıkçası garipsedim…

Evvela: Muhterem hocam! Videonuzda uzun uzun anlatmışsınız. Fakat sözü uzatmak onu ilmî yapmıyor. Sözün güzelliği kısalığındadır. Size kısa bir cevap vereceğim.

Saniyen: Videonuzun özeti şudur; “Lafzullah’ın başındaki Elif ne tam “E”dir, ne de “A”dır. Öyle ise “A” dır” diyorsunuz. Böyle bir mantık var mıdır?

Salisen: Sizin de malumunuz olduğu gibi, “Latin” harfleri “Arapça” mahreçleri karşılama hususunda noksandır. Çünkü “Latin” harfi başka bir alfabeye aittir. Arapça harflerin çıkışlarını karşılaması ise asla mümkün değildir. O sebepten “Bir harf tam olarak karşılar” diye bir şey söyleyemeyiz. Ancak biz şu anda Latin harflerini kullandığımız için; burada “doğruya” en yakın harf hangisi ise onu söylüyoruz.

Rabian: Hocaefendi ısrarla Lafza-i Celal’in  “A” harfi ile yazılması gerektiğini iddia ediyor. Lafza-i Celal’in başındaki harf “Elif” harfidir. “Elif” harfi adından da anlaşılacağı gibi “E” ile yazılır. “Elif”i “Alif” diye mi yazıyorsunuz ki; Lafza-i Celal’i de “Allah” diye yazıyorsunuz? Bu boş ve basit ve insaf ehline yakışmayan bir tartışmadır. Gayet açık bir konudur, anlaşılmayan bir yanı da yoktur. Basit bir örnek vermek gerekirse; “Allah-u Ekber” diye yazıyorsunuz. O zaman bu mantıkla hareket edilecekse “Ekberi”i de “A” ile yazın. “Allah-u Akber” olsun. Siz ne zaman bütün “Elif”leri “A” diye yazarsanız; o zaman sizin mantıklı ve tutarlı olduğunuzu söyleyebiliriz. “Elif”in adı da dâhil olmak üzere bütün “Elif”leri “E” ile yazıyorsunuz, ama Lafza-i Celal’e gelince “A” ile yazıyorsunuz. Aslında “Elif” ile ilgili örnekleri çoğaltabiliriz: El-veda, El-kitap, El-kalem, Ender, Ekrem, Esbap, Ene… Demek “Elif” “Elif”tir, Lafza-i Celal de “Ellah”tır.

Not: Türkçede bütün elifler “E” harfiyle yazılır (tabi ne gariptir ki Lafza-i Celal hariç. Bizim itirazımız da bunadır zaten) Ancak “Ahsen” gibi Elif’den sonra kalın bir harf gelirse, bir tek o zaman “A” ile yazılıyor. Gerçi bu da tartışabilir ama bizim derdimiz “Ellah”ın adı. Gerisi bizi çok ilgilendirmiyor.

Hamisen: Latin harfleri mahreç itibarıyla noksandır. Maksadımız bu harfleri düzeltmek değil, belki sadece “Ellah”ın adını kurtarmaktır. Diğer kelimeler çok önemli değil ama ısrarımız “Lafzullah”ı doğru telaffuz etmek ve nazarları bu konuya çekmektir. Eğer siz “Lafzullah”ın başındaki  “Elif”i “A” diye yazarsanız, insanlar bunu kalın “A” şeklinde de okur. Elif harfi ise ince okunur. Elif, ancak uzatıldığında kalın A olarak okunur. Dolayısıyla bunu kalın “A” şekliyle telaffuz edenler, sanki başındaki Elif’i uzatıyor gibi okurlar. Elif uzatıldığı zaman ise, soru anlamını ifade eder. Uzun Âllah-u Ekber diye okunduğunda “Allah büyük müdür?” manası çıkar. Bu ise tehlikelidir. Hatta bazı alimler buna “Küfür sözüdür” diyorlar. Burada mücadelemiz “Lafzullah”ın bozulmaması yönündedir.

Bu arada Karilerden delil getirmişsiniz, hepsi Lafza-i Celal’i ince okuyor. Doğru şahidler getirmişsiniz, ama size şehadet etmiyorlar. Bir şahid de ben size söyleyeyim. En basit bir kıraat kitabına bakarsanız “Elif” üstünlü olduğunda E diye okunur diye yazar. “Elif”in “A” diye okunduğunu hangi kitapta gördünüz?

Sadisen: Bu hatanın kaynağı bir bilgi eksikliğidir. Bizim kullandığımız alfabe, Türkiye’de harf inkılabı yapıldığında, bu harflerin hepsi İngiliz mahreciyle Türkçe ‘de kullanılmadı. “A” simgesi ile gösterilen harf İngilizce ‘de ince bir harftir ve “Ey” şeklinde okunur. Yazarken “A” diye yazılır ama okunurken “Ey” diye okunur. Mesela “E” harfi de “i” harfi diye okunuyor. Lafza-i Celal, İngilizce ‘de Allah diye yazılır. Tüm dünyada bu böyledir. Ama Türkçe ‘de böyle değildir. Örneğin İngilizce “Abubaker” diye yazılır, “Ebubekir” diye okunur. “A” harfi “E” diye okunur, “E” harfi de “İ” diye okunur. “Karem” diye yazılır “Kerim” diye okunur. “Omar” diye yazılır, “Ömer” diye okunur. Hatta sizin gibi bu hataya bazı “spikerler” de düşüyorlar. İngilizce yazılan karakteri Türk ağzıyla okuyorlar.

Selam ve dua ile

Fieamillah