o kadar güzel direndin ki Türkiye’m

unuttuk bize öğretilen tüm devrim hikayelerini

o kadar güzel ayağa kalktın ki rükûdan doğrulur gibi

bir millet sil baştan tarih yazmak için meydanlara indi

melekler kıskanmıştır eminim dolunay şahittir

o kadar güzel haykırdın ki rabb’imizin ismini dünyaya

vecd içindeydi o gece yıldızlar ve şi’ra

kıyama durdun Türkiye’m

hak ettin binlerce yıl başı dik gezmeyi

yağdın üzerine ebrehe ordusunun ebabiller gibi

çünkü ebrehe bilmez ebabil nedir

çünkü ebrehe anlayamaz bir siccil nasıl devirir koca fili

ilk defa görmüştü bir tankı on altı yaşında yiğidim

bir merminin nasıl da hızlı gittiğini nereden bilsindi

bilse ne olurdu bilmese ne

vallahi de yürürdü üstüne üstüne billahi de

o bir ebabildi

hiç bu kadar güzel olmamıştın Türkiye’m

bu kadar güzel yakışmamıştı hiç kırmızı sana

çocuklar kan rengiydi analarının kucağında

kan rengiydi gelinlik kızlar

kan rengiydi tekbirler marşlar

kırmızıydı ninemin dilindeki dua

vatan oldun bir kere daha bu güzel insanlara