İnsanın ömrü bir yoldur. Doğumla başlayan, ölüme giden bir yol…
İnsan da doğumla birlikte ölüme yürüyen bir yolcudur. Doğumla başlar yolculuk, ölümle nihayete erer.
Ne diyordu Âşık Veysel:
Uzun ince bir yoldayım / Gidiyorum gündüz gece,
Bilmiyorum, ne hâldeyim / Gidiyorum gündüz gece…
Dünyaya geldiğim anda / Yürüdüm aynı zamanda,
İki kapılı bir handa / Gediyorum gündüz gece…
Bu yol; her zaman düz, engelsiz, zahmetsiz değildir. Bazen yokuşlar çıkarsın, bazen inişler inersin, bazen düz gidersin, bazen gündüz gidersin, bazen gece gidersin, bazen de aynı yoldan üç beş defa geçmek zorunda kalırsın.
Yola çıkan, yolculuğun zahmetine eyvallah demeyi, rahmetine şükretmeyi bilecek…
Yol, amacı ifade eder. Yoldan çıkan yolcular da menzile eremez. Yola çıkış gayesini unutan kişi, hedefini şaşıran ok gibidir. Hedefine ulaşamadığı gibi vardığı yer için de tehlike arz eder.
O hâlde menzile erişmek isteyen yolcu, yola çıkış gayesini hiçbir zaman unutmamalıdır.
Yol önemlidir lakin yola çıkılan, birlikte yolculuk yapılan kişiler de menzile erişme konusunda çok önemlidir.
Sizi yoldan çıkaracak, destek yerine köstek olacak kişilerle çıkmamalısınız yola…
Menzili aynı olmayan kişilerle çıkılacak yolculukların akıbeti genellikle yolunu şaşırarak yolda heder olmaktır.
Hedefi, menzili, derdi, kaygısı aynı olup da yola birlikte çıkanlar; yoldaki zorlukları görünce ya da yoldan çıkarmak için sunulan cezbedici teklifler karşısından yola çıktıklarını yarı yolda bırakmamalıdır. Yola çıktıklarını, yolda bulduklarına değişenlerin akıbeti hiç iyi olmaz. Önce yolunu kaybeder, sonra yoldaşlarını kaybeder, en sonunda ise kendini kaybeder. Kendini kaybedenin ise yolun sonunda bulabileceği güzellik, ulaşabileceği bir menzil, sığınabileceği bir liman olmayacaktır.
“Yol odur ki doğru vara / Göz odur ki Hakk’ı göre,
Er odur alçakta dura / Yüceden bakan göz değil…”
demiş Yunus Emre… Doğru varmayan yoldan da Hakk’ı görmeyen gözden de Allah’a sığınmak lazım gelir. Zira Hakk’ı görmeyen gözün doğruyu görmesi ve doğru yola götürmesi de beklenemez.
“Nereden geldiğini unutma ki, nereye gideceğini unutmayasın.” demiş Şeyh Edebali… Hakk’tan geldiğini, dönüşünün de Hakk’a olacağının şuurunda olan insanları kendinize dost edinin, rehber edinin… Böyle bir insan ne kendi yoldan çıkar ne de sizin yoldan çıkmanıza müsaade eder!..
“Hayat bir yolculuktur, Allah’tan Allah’a…”
Rabbim istikamet üzere bir ömür sürmeyi nasip eylesin!..
“En büyük keramet istikamettir!..” (Zemahşeri)
