Kardeşler, Zarifoğlu’nu okuyor ve onu çok sevdiğinizi her fırsatta ifade ediyorsunuz. Ne güzel…
Cahit ağabeyin çok yakışıklı bir adam olması, Avrupa’yı otostopla dolaşması, balıkçı kahvelerinde farklı bir isimle -kendi tabiriyle- “halktan insanlar”la arkadaşlık etmesi elbette güzel. Onun ‘artist’ kimliğine uygun sevimli şeyler…
Bakın Zarifoğlu bir mektubunda bizlere ne demiş: “Ehli takva olun. Ehli secde olun. Farzları alenen yerine getirin. Nafileleri kendi nefsinizden bile gizleyin.”
Cahit Zarifoğlu’nu bir de bu hassasiyetle okuyun. Nasihatlerine kulak kabartın. Onun ‘artist’liğinin çalışılmış bir hal olmadığını, sonradan elde edilemeyeceğini ve hiçbirinin ağabeyimizin ibadetlerine engel teşkil etmediğini aklınızda bulundurun.
Evet: “Ne çok acı var.” Ve evet: “O sabah ezan sesi gelmedi camimizden / Korktum bütün insanlar, bütün insanlık adına.”
