Anneler Günü diyorlar.
Hem de yılda bir gün, sadece bir gün. Neden yılda bir gün Anneler Günü oluyor ya da anneler sadece o gün hatırlanıyor? Hem nereden çıkıyor bu Anneler Günü? Neden 26 Şubat değil de 14 Mayıs?
İlk defa Anneler Günü, ABD’de 1872’de Julia Ward Howe tarafından, barışa adanan bir gün olarak öneriliyor. Bir takım etkinlikler ve şekil değişikliklerini de kapsar şekilde Amerika’nın 28. Başkanı Thomas Woodrow Wilson, 1914’te resmi bir açıklamayla Anneler Günü’nü ulusal tatil ilan ediyor. Yani bundan yaklaşık yüzyıl kadar önce Amerika’dan birisi çıkıyor, hadi Anneler Günü kutlayalım diyor.
Kapitalist emperyalist zihniyetin bu ve benzeri sonradan uydurduğu günleri neden kutlamak zorundayız? Mütemadiyen düzenledikleri çeşitli günler için “Al ver ekonomiye can ver” kabilinde tamamen maddesel ve yüzeysel ilişkiler üzerine kurulu bir tiyatroyu neden oynamak zorundayız?
Bu tiyatroyu oynarken de cemi cümlenin gözü önünde sosyal medya hesapları üzerinden memleketteki annemize gidip elini öpmek, arayıp halini hatırını sormak yerine “En iyi kutlamayı ben yapıyorum” yarışına neden giriyoruz?
Peki binlerce annesiz çocuğun bulunduğu sosyal medyada bu kutlamaları yapmak neyin nesi? Ya da binlerce çocuğu olmayan annenin bulunduğu sosyal medyada? Ya çocuğu varken kaybetmiş ve acısı yüreğinin ortasına düğümlenmiş binlerce annenin olduğu bir ortamda…?
Anneliğin, cenneti ayakları altına serecek kadar kutsal olduğu inancımızda bir gün değil her gün annelerin gönlü alınmalı. Ama bunu sadece anne bilmeli. O zaman anneye gün değil bayram olur…
