Ne yaptılar bu millet için?
Her karışını altından putlarla bezemekten başka ne iş gördüler memlekette?
Çağdaşlık naralarıyla insanları robotlaştırmaktan, modern etik safsatalarıyla ihaneti ahlâklaştırmaktan, pozitivist zırvalarla aklı çölleştirmekten, demokrasi masallarıyla kültürel hegemonyalarına köle yetiştirmekten başka ne yaptılar?
Laik olmayan Batı’nın laik deklarasyonlarını zorla milli kimliğe giydirip, utanmadan ‘’yaşasın artık biz de milliyiz, artık biz de özgürüz’’ saçmalıklarını nesilden nesile şırıngalamaktan ve bu ahmaklık menşeinde yön bulan ideolojik yaklaşımları bir entelektüellik turnusolü olarak göstermekten başka ne işle meşgul oldular?
Dindarıyla dinsiziyle, zenginiyle fakiriyle kendilerinden olmayan kim varsa temel yaşam haklarını bile kendilerinin verdiğini iddia edip, her fırsatta onları aşağılamaktan, ötekileştirmekten başka ne ettiler?
Aşağıladıkları o insanlar, onları aşağılayan bu güruhun da perişan olmaması, topyekûn memleketin küffarın adi planlarında meze olmaması için tankların altında can verirken; bunların postal yalamaktan, benzinci kuyruğunda sıra beklemekten, tencere tava çalmaktan başka ne kahramanlıkları(!) oldu?
Moda jargonla üst akıl denilen illetin uzun vadeli toplum mühendisliği projesinde, evrensel insan çiftliğinin bir numunesi olarak yer alan, fakat bunun farkında olmayıp teyakkuz ve feraset ehli bir kesimi sürekli koyun yerine koymaktan başka hangi meziyete sahipler?
Kırmızı çizgisi milli değerler ve devlet bekası olması gereken, çözüm odaklı, her türlü kaos girişimine alerjik reaksiyon göstermekle mükellef bir muhalefet anlayışı yerine; ihanete meyilli, kaos ve kanla beslenen, şer olana hizmet cihetinden makyavelist, çirkinliklerine kılıf olarak asırlık tabuları kullanan ucuz bir muhalefet görüşünü düsturlaştırmaktan başka ne özellikleri var?
Bence yok.
Hatta bu işin bencesi sencesi de yok. Çünkü bu memleket için yaptıkları hakikî mânada hayırlı tek bir iş yok. Bu sebeple, bunlara laf anlatacağız diye kendimizi heder etmenin de bir mantığı yok.
Ne anlatacaksınız? Anlattığınız hiçbir şey umurlarında değil ki. Zira idrakleri iğdiş edilmiş durumda ve bu garabetten muazzam keyif alıyorlar.
Yerli ekonomi, yerli sanayi, yerli kültür, yerli sanat, yerli şu, yerli bu… Hiçbir anlam ifade etmiyor onlar için.
Çünkü yerli ve milli bir mensubiyet telakkisinden nasipdar değiller. Çünkü putperest ideolojilere sığınıp, üretmeden ahkâm kesmeye alışkınlar. Kendileri yapamıyor, kendilerinden olmayanın da yapmasını istemiyorlar. Pragmatist dürtüleri Emperyalist Batı’nın çıkarlarına meyletmiş vaziyette. Perişan haldeler. İktidarlarını kaybetmenin acısını, tam olarak kaybetmedikleri kültürel iktidar üzerinden dindirmeye çabalıyorlar.
Demem o ki hiç gerek yok. Büyükler, niyet hayır akıbet hayır buyurmuşlar. Biz hayra niyet edip yolumuza bakalım. Cinsi bozuklara takılıp, kendi yolumuzdan olmayalım.
Lâkin…
Şehadete yürüyen oğlunun ardından Hakk’a teslimiyetini dile getiren ve devleti, milleti için hayır duada bulunan bir babanın vakurlu duruşuna; ‘’ Evladın ölmüş, var mı bu acıdan ötesi, Araplığın lüzumu yok’’ yorumunu yapan, üstüne her türlü küfrü edip ‘’bir de buna şehit maaşı verilecek’’ diyecek kadar eşyaya perestiş eden sefil bir zihniyete…
Şeref sahibi her insanın baş tacı edeceği ulvi değerlere yönelik bir şeyler anlatabileceğine hala inanan varsa da, buyursun anlatsın.
Zira benim midem kaldırmıyor artık…
