Adı Hacire Akar. 70 yaşında. Yaşlı bir çınar nasıl dökerse hüzünle sararmış yapraklarını güzde, öylece dizlerini çekerek böğrüne, oturuyor çaresiz. PKK’ya götürülmek için HDP yönetimi tarafından dağa kaçırılan 21 yaşındaki oğlunun geri verilmesini istiyor. Kimden mi?

Kırk yıldır ülkeyi cehenneme çeviren, kim daha fazla para ve silah verirse, tasmasını geçirsin diye ona doğru boynunu uzatan bir örgütten.

PKK’nın kontrolündeki belediyelere kayyım atanmasını “demokrasiye darbe” diyerek karşı çıkanların üçüncü oğlunu da kaybetmek istemeyen Hacire Ana’ya verecek bir cevapları var mı?

Vicdan mı, insaf mı, ne gezer? 16 yaşındaki Kürt evladı Yasinleri lime lime doğrayıp anasının önüne atan onlar değil mi?

Kendine itaat etmeyen Kürt’ü sadece Türkiye’de değil, işgal ettiği Suriye’de, başıboş bulduğu Irak’ta kızgın demirlerle parçalara ayıran onlar değil mi?

Kürt anaları 2014  yılında büyük bir cesaret gösterip HDP’nin önünde oturma eylemi başlatmışlardı. “Demokrasi ve barış” diyerek kızlarını, oğullarını ellerinden alan, geleceklerini karartan HDP’nin  çirkin yüzünü ifşa etmişlerdi. Sonra ne mi oldu? Örgütün kontrolündeki belediye zabıtalarınca tekmelendiler, dövüldüler. Aileleri tehdit edildi.

Başlarında  “yalandan değil”, gerçekten taşıdıkları o “beyaz yazma”lara rağmen; Cumartesi Anneleri gibi medyada yer alamadılar. Her cumartesi İstiklal Caddesi’ni mesken tutan Batılı basın bir kez olsun evlatları örgütün eline esir düşmüş bu anaların derdini dünyaya duyurmadı.

40 yıl önceki askeri darbede faili meçhul edilenlerin hesabını “darbelere direnerek iktidarda kalan Hükümet’ten” soran sözde gazeteciler, Kürt analarının feryadını bir kez olsun duymadılar.

Bir gün Rusya’nın, diğer gün ABD’nin, ertesi gün Avrupalı terör destekçisi devletlerin çıkarı için çalışan; parayı daha çok verene doğru yön değiştiren PKK’nın en büyük düşmanının Kürtler olduğunu ne zaman göreceğiz?

Korkuyla, tehditle, halkı canından bezdiren bu vahşet örgütü, Kürt Halkı’nın yakasından ne zaman düşecek?

Kürt kadını bir husumeti bitirmek istediği, ya da bir savaşı başlatmak istediği zaman başındaki leçeği yere atardı.

Öyle görünüyor ki, o leçek PKK’nın boynuna dolanan bir urgan olacak.