Zelenski'nin Alman milletvekillerine seslenerek "Rusya’nın Ukrayna'ya açtığı savaşla Avrupa’da Berlin Duvarı gibi bir duvarın örüldüğünü" söylemesi üzerinden yaklaşık altı ay geçti ve geçen her gün bu tespitin ne kadar doğru olduğunu gösteren ekonomik gelişmelere sahne oldu.

Batı'dan Rusya' ya yönelik yaptırımlar, Rusya'nın dost olmayan ülkelere yönelik enerji kesintileri, Çin-Tayvan gerginliği, ABD'nin Rusya'ya yakın ülkelerin iş dünyasına yönelik tehdit mektupları, BRICS ülkeleri arasındaki alternatif rezerv para çalışmaları, Rusya'nın Londra Metal Borsası'na rakip olacak şekilde Moskova Altın Standardı çalışmaları, Pakistan, Hindistan hattındaki gelişmeler...

Dünya gerçekten de tam ortasından, Ukrayna'daki savaş hattından yükselen bir duvarla ikiye ayrılmış durumda. Berlin Duvarı, savaş sonrası ve betondan inşa edilmişken; bu yeni duvar savaştan önce, tuğlalar yerine yaptırımlar, ittifaklar ve yeni alternatif arayışlarının karışımıyla yükseliyor.

Evet, savaştan önce...

Millet olarak her türlü semptomu ortada olmasına rağmen bir türlü idrak edilmesi hususunda gereken çabayı gösteremediğimiz, insanlık tarihinin en büyük paylaşım savaşının eşiğindeyiz.

Batı'nın ekonomik sisteminin, daha doğrusu neo-liberalizm politikalarıyla artık en üst seviyeye ulaşmış olan sömürü düzeninin pandemi sonrası başlayan çatırdamaları artık kulakları tırmalayan bir yıkımın gürültüsüne dönüşmüş durumda.

Hollanda, Almanya, Belçika'daki çiftçi ayaklanmalarını bu ülkelerin ana akım medyalarında göremesek de sosyal medya aracılığı ile olanları takip ediyoruz.

AB'de tüketici enflasyonu %9,1'lere ulaşmışken, üretici enflasyonları %37,9’lara geldi. Birliğin ekonomik yapısının doğası gereği bu aradaki farkın kısa vadede tüketicilere yansıtılması kaçınılmaz. Üstelik böylesine bir enerji krizi yaşadıkları dönemde enflasyonun en azından iki sene daha yukarı gideceği kesin. Avrupa'nın bu ekonomi savaşından sağ salim çıkması imkansız...

ABD'de de işler çok farklı değil. Bilanço küçültme çalışmalarıyla dolar ne kadar güçlenirse güçlensin FED'in faiz artışları enflasyonu durduramıyor. Hala daha süreç ciddi bir negatif faiz ile can çekişiyor. Üstelik Beyaz Saray her ne kadar "teknik resesyon" diye bir şey icat etmiş olsa da başında ne sıfat olursa olsun, resesyonla adı birlikte anılan bir ekonomide bilanço küçültülmesine yönelik faaliyetlerde ısrarcı olunması halinde borsalar ciddi tehlike altında demektir.

Enflasyonun arttığı, ekonomik faaliyetin ve  politikalardan ötürü para akışının yavaşladığı bir senaryoda ABD borsaları için çanlar acı acı çalmaya başlayacaktır.

Tekrar parasal genişleme politikalarına dönülmesi halinde iyice gücünü kaybedecek olan doları tahtından indirmek için bekleyen Yeni Berlin Duvarı'nın doğusundaki güçlerin ne denli ciddi olduğunun farkında olan ABD, son kalesi doları korumaya çalışıyor. İki kötü durumdan hangisinin tercih edileceği hususunda ise bir sonraki başkanlık seçimine kadar olan süreç ve ulusalcılar ile küreselcilerin arasındaki mücadele çok önemli. Dünyanın kaderi bu seçimden sonra netleşecek.

Tüm bu sebeplerden ötürü bu süreçte en büyük zararı AB'nin göreceğini ve birliğin dağılmasının dahi ihtimaller arasında olacağını düşünen stratejistlere hak vermemek mümkün değil.

Bu perspektiften güncel bir sorunumuza, Yunanistan ile yaşanan gerginliğe uzanalım. Ateş çemberi içinde kalan akrep misali çıkış arayan ABD, sonucu ne olursa olsun savaşla biteceği muhtemel bir senaryoda, Ukrayna ile yıpratmaya çalıştığı Rusya misali Asya Merkezli Yeni Dünya Düzeni'nin en önemli aktörlerinden biri olma potansiyeline sahip durumdaki Türkiye'yi yıpratmak için Yunanistan'ı sahaya sürüyor....