Nereden başlasam bilemiyorum ki…İçimizdeki ve dışımızdaki düşmanların ülkemize saldırıları karşısında söyleyecek o kadar çok söz var ki…

Kime sırtımızı dayasak sırtımızdan hançerleniyoruz.

“Arkadaş” diyoruz, kalbi taş çıkıyor, arkadan hançerliyor.

Kardeş deyip besliyoruz, serkeş olup bulduğu ilk fırsatta bize başkaldırıyor.

Âlim diyoruz, zalim olup bize zulmediyor; bizi terör örgütleriyle eş değer tutuyor.

Dindar diyoruz, kindar çıkıyor; bizi bir karış suda boğmak için hiçbir fırsatı kaçırmıyor.

Cahil diyoruz, Ebu Cehil olup değerlerimize savaş açıyor.

Fani diyoruz, cani çıkıyor; kendinden başkasına yaşam hakkı tanımıyor.

Fakir deyip kucak açıyoruz, hakir olup tepemize çıkıyor.

Delikanlı diyoruz, kanı bozuk eli kanlı oluyor.

Dayı diyoruz, ayı çıkıyor; ne dostluğuna güveniliyor ne düşmanlığına.

Yiğit diyoruz, it çıkıyor; ilk önce kendine sahip çıkanları kapmaya kalkıyor.

Ar, namus, hayâ diyoruz; maya bozuk çıkıyor, hayal kırıklığı yaşıyoruz.

Hak, hukuk, adalet diyoruz; karşılığında hep hakaret duyuyoruz.

Birlik, beraberlik, kardeşlik, din, diyanet diyoruz; karşımızdakiler ihanet içine giriyor.

Adam olun canımızı yiyin diyoruz, canımıza kastediyorlar.

İnsan olun kâfi diyoruz, kâfir olup bölücülük yapıyorlar.

Biz Türkiye, Anadolu, vatan diyoruz; onlar ülkesini satan oluyor.

Hizmet için var siyaset, önemli olan insaniyet diyoruz; karşılığında hep hakaret görüyoruz.

Dünya yalan, kardeş kardeş yaşayalım diyoruz; KARA YILAN olup bizi sokmaya kalkıyorlar.

Biz diyoruz ki kardeşlik hamurunu yeniden yoğuralım, biraz ben, biraz sen koy un; ipleri Batı’nın eline vermiş ayrılık türküsü çağırıyor koyun.

Biz özümüzde kardeşlik var, gelmeyelim diyoruz oyuna; onlar gözümüzde kalleşlik var deyip tasmayı geçirtiyorlar boyuna.

Milletimiz, her zaman onurludur, boyun eğmez teröriste ve teröre; yeri geldiğinde dünyayı dar eder köre ve nanköre.

Kutsal bilmişiz at, avrat, silahı; bizimle uğraşanın kesilir iflahı.

Bir tarafa bakıyorsun Kemalist, seküler, gayrimillî odaklar; yanlarında en afili dindar ortak…

Diğer tarafta millî ittifak, karşı çıkanların tek bildikleri nifak…

Anlam veremiyor insan, bu nasıl nisyan; halka ve Hakk’a düşman olanla nasıl el ele yürür “Hakk’ı tutar kaldırırım!” diyen!..

Bırakın, milletimiz ariftir; kendi kararını verebilir, ona yapılacak izahat gereksiz tariftir!..

Mesele vatansa gerisi teferruat, bu vatan için yapılan her şeye HAYIR diyene kulağını kapat; sağduyuludur bizim millet, ülke için olunca bir hizmet, onu destekleyerek der her zaman EVET!..

Millete güvenmeyenler bakıyorsun, milleti ilgilendiren bir konuda milletin hakemliğine HAYIR diyor, sonrada bundan HAYIR umuyor!..

Bizim ise halka ve Hakk’a güvenimiz tamdır!..Selam ve dua ile…

NOT: Bu yazıyı daha önce farklı bir başlıkla yayımlamıştım, ama bir iki küçük değişiklikle yeniden yayımlamak istedim: