Düşünün bir zaman gelmiş, iki milyar İslam âlemi bir asırdır Hıristiyan zalimliğini, Hıristiyan terörünü sonlandırmak için büyük bir harp için toplanmış, Amerika’ya savaş açmış…
Batı’ya kafa tutmış, Avrupa’yı dize getirmiş…
Ya adil olun ya da yok olacaksınız demiş…
Meydanların en kralı okunur olmuş…
Düşünsene sen ümmeti Muhammed’sin ve zilletin dibindesin…
Düşünsene sen dini İslam, peygamberi Hz. Muhammed (sas) olansın…
Ama beş yüz milyon yetimi olduğu halde kılını kıpırdatmayansın…
Ve zaman gelmiş artık arş titremiş, bir topluluk Kuran’ın ayetine yönünü dönmüş, toplumları kıyama kaldırmış ve Müslümanlara yeryüzünde yapılmadık acı, işkence, tecavüz bırakmayan büyük ve küçük tüm şeytanlara İslam orduları ile savaş açmışsın…
Nasıl güzel bir duygu ama?
Okyanusun ötesinden gelip, Allah’ın yeryüzündeki her bölgesinde milyonlarca insanı öldüren Amerika’yı haritadan silmek üzere harekete geçen bir ümmeti konuşuyor olsa tüm dünya…
Harika olurdu dimi?
Düşünün onlarca yıl Amerika öldürmüş, İngiltere sömürmüş, İsrail işgal etmiş, Almanya insanları yakıp sabun yapmış, Rusya çocuk öldürmekten mutluluk duyan yılana dönmüş…
Ama iki milyar İslam âlemi sırasını bekleyenler gibi oturup beklemiş…
Allah’ın gayretullahına dokunacak sonuçta…
Bu ümmet karşı köye bombalar yağarken sıra onun köyüne gelene kadar yaşamayı kar saymış halde şimdi…
Hâlbuki kıyama kalksa olacaklar bugünkü acılardan daha kötü olmazdı ya…
Düşünün canımıza tak demiş ve bir ümmet zillette izzete koşmaya başlamış…
Nasıl mutlu olurduk dimi?
Hayali bile zaferdir izzetin…
Öyle bir gurur görülmemiş olurdu her halde yeryüzünde…
Selahaddin’i Eyyüb’i gelmiş…
Fatih Sultan ordu komutanlığı etmiş gibi hissederdik kendimizi her saniyesinde…
Ölüm gelse o vakit tebessüm ederdik zalime hesap sorulan çağ geldi diye…
Mazlumların intikamı soruldu diye…
Artık kimse kimseyi ezemeyecek diye…
Düşünsene İsrail diye işgalci katil devlet yok olmuş artık uyandığımız sabahlarda…
Kudüs de, hürriyetine kavuşan Müslümanlar da huzura kavuşmuş…
Süleyman mabedinde dua eden Yahudi de…
İngiltere kraliyeti çökmüş, Vatikan sapıklığı sonlanmış, Afrika’ya berrak su gelmiş…
Üretilen gıdalar hakça pay edilmiş…
Amerika okyanusun sularını gönderilmiş…
Rusya’ya Şamil kokan bir bahar gelmiş…
Almanya Nazilerin cehennemin dibine gitmiş…
Oh be hayat varmış…
Ölüm varsa da izzetlisi güzel olanmış…
Evet ne zaman diye sordu ihtiyar hasta annem ne zaman Kudüs gülecek?
“Ne olacak bu Arakanlılar’ın hali” deyince kalbim acıyarak cevap veremeden aklımdan geçenler bunlardı…
Amin dedim amin…
Bunları başarırsak artık acıyı değil huzuru konuşuruz dedim…
Bize zor ama sana değil ilahi…
Sen bu ümmeti birleştir ve zalimlerin sonunu getir…
Bu ümmet âlemi İslam aklını başına alıp bir olmazsa daha onlarca yıl bitmez bu kan bu gözyaşı bu coğrafyalarda…
İstersek yok edebiliriz zalimleri baştan sona…
Ama ayağa kalkıp bir olacağız zalime karşı aynı safta…
