İsrail ve Hizbullah arasındaki gerilim her geçen gün artıyor ve derinleşiyor.
Netanyahu yönetiminin savaşın durmasını istemediğini; aksine iktidarını korumak için savaşın devam etmesini ve derinleşmesini istediğini artık biliyoruz
Netanyahu’nun iktidarını korumak için yapmayacağı çılgınlık yok; buna bölgesel bir savaş çıkarmak da dâhil.
Bundan dolayı Netanyahu, provokasyon üstüne provokasyon tezgâhlıyor. İran’ın konsolosluğunu hedef alıyor, yetmiyor Tahran’da cumhurbaşkanlığı sarayında bulunan Hamas’ın liderine suikast düzenliyor.
İran ise bütün bu olanları suskunlukla geçiştirmeyi tercih ediyor, zira bir savaşa sürüklenmekten korkuyor.
Amerikan seçimleri yaklaştıkça Netanyahu’nun kuzeyde Hizbullah’a karşı bir cephe açma ihtimali artıyor.
Zira Netanyahu, yeni Amerikan başkanını bir oldubittiyle karşılamak istiyor.
İsrail Savunma Bakanı Gallant ise kuzeyde bir cephe açılmasına karşı. Zira Gallant, İsrail’in Hizbullah karşısında çok zorlanacağını, büyük bedeller ödeyeceğini ama buna rağmen Hizbullah’a ciddi bir darbe vuramayacaklarını biliyor.
Bütün bunlar Netanyahu’nun umurunda değil. Zira o siyasi istikbalinden başka bir şey düşünmüyor.
Netanyahu, kuzeyde bir cephe açılmasına karşı çıkan Gallant’ı yakında bir zamanda, büyük ihtimalle görevden alacak ve Gallant’ın koalisyondan ayrılmasıyla oluşacak boşluğu Gideon Saar’ın Yeni Umut Partisi ile doldurmayı planlıyor. Netanyahu, Saar’ı Haredilerin askerlik görevinden muaf tutulmasının devam etmesini sağlayacak yasal düzenlemelerle yanına çekmeyi planlıyor.
Yaklaşık bir yıldır Gazze’de ve kuzey cephesinde yıpranan İsrail ordusundaki yedek askerler ise bu duruma tepkili.
Savaş uzadıkça İsrail’in ödediği iktisadi ve insani bedel sürdürülemez duruma gelecek, toplumsal kutuplaşma derinleşecek.
Bu durum ise Netanyahu’nun umurunda değil. Kriz derinleştikçe Netanyahu koltuğunu daha da sağlamlaştırıyor ama bir nokta gelecek ki tam orada bardak taşmış olacak.
Hamas lideri Yahya Sinwar ise bu gidişatı iyi okuduğundan zamanın Filistinlilerin yanında olduğunu çok iyi biliyor.
