Anne ve babalarla görüştüğümde yoğun ve ortak olarak karşılaştığım endişeler gözlemliyorum. Her anne baba, sadece kendi çocuğu için değil, yetişen nesil için de birtakım kaygılar gözetmekte. Özellikle bir klişe olarak yetişen neslin kendi yetiştikleri zamana kıyasen daha sıkıntılı olduğunu, daha imkân sahibi olduklarını ama bunları kullanamadıklarını, neyin eksik ve yanlış olduğu noktasında çözüm bulamadıklarını düşünüp dururlar.
Bu endişeler, başka bir yazı konusu. Bugün biraz daha farklı olarak velilerin nedense “çocuklarına bir kurtarıcı” aradıkları konusunu dile getireceğim. Veliler, nedense çocuklarını verdiği çeşitli kurumlardan (okul, dershane, yaz kursu, Kur’an kursu vb) çok değişik beklentilerle birlikte “Hocam, biz yapamıyoruz…” algısıyla çocuğun her türlü temel taşları için kurumdan yardımcı olabilecek kişiye çocuğun tüm sorumluluklarını yükleyen bir yapı haline girerler.
Nedir sorunumuz, diye sorulduğunda; “Hocam, ders çalıştırın, ailesine karşı iyi davranmasını sağlayın, yemeklerini düzenli yesin, düzenli uyusun, kitap okusun, efendi olsun, saygısızlık yapmasın, bilgisayar oyununu az oynasın-saatlik sınır koyun, telefonla sınırlı oynasın, tableti kullanmasın, anne-baba ne diyorsa yapsın, çok para kazanacağı bir meslekte okusun, olursa güzel hobilerle ilgilensin, çok sosyal olsun ama arkadaşları bizim istediğimiz gibi olmazsa görüşmesin…” Uzunca bir listeyle uzunca bir beklentiyle sizin karşınıza geliverirler. Çünkü siz, çocuğu için kurtarıcısınızdır!
Fakat şöyle bir nokta var… Veli olarak, çocuklardan bu tarz istek, talep, hayal, beklentilerin olması çok normal. Kaçırdığımız şu ki, bunları herhangi bir kurum yaparsa, çocuğu beklentiler açısından bu düzeyde bir kişilik haline getirirse / bu şekilde yetiştirirse; çocuğun anne babası kim olur? Bu taleplerin her türlüsünü karşıladı diyelim herhangi bir kurum yahut kişi… O zaman anne-babanın ne önemi kaldı?
Bakınız, çocuklarla baş etmekte, onları bu zamanda yetiştirmekte zorlanabilirsiniz. Bu durumlar bazında çoğu duruma yetemeye de bilirsiniz. Gayet normal. Lakin bu noktalara, bu sorumluluklara başkalarından ziyade çare olacak sizlersiniz. Zorlandıklarınız bazında danışmanlık hizmeti alabilirsiniz, neyi nasıl yapacağınız, ne şekilde ilerlemeniz gerektiğini profesyonel desteklerle sağlıklı ilerletebilirsiniz; fakat çözümün siz olduğunu lütfen unutmayınız.
Biz insanların en değerli varlıkları/kurtarıcıları anne ve babalarıdır. Değer ve öneminizi bilerek, dış kurtarıcılardan uzak tutunuz. Sizden başkası hiçbir zaman sizden fazla iyi gelmeyecektir…
Selam ve dua ile…
