Şu anda sert ve kuru bir çöl manzarası olan Sahra'nın, bir zamanlar yemyeşil savanaları besleyen parıldayan su kütleleriyle dolu olduğunu inanmak zor. Ancak bölgedeki kaya barınaklarında insan çobanlarının ve hayvanlarının kalıntıları bulundu.
Yeni bir genetik analiz, bu 7.000 yıl önceki Sahara'da yaşayan insanların genetik olarak büyük ölçüde kendi kendilerine kapalı olduklarını gösteriyor.
Max Planck Enstitüsü evrimsel antropoloğu Nada Salem ve meslektaşları, şu anda Libya'nın güneybatısında bulunan Takarkori kaya barınağında gömülü olan iki kadının eski DNA'sını sıraladılar.
ESKİ ÇAĞLARA KADAR GİDİYOR
7.000 yıl önceki Takarkori kadınları, Fas'tan gelen 15.000 yıl öncesine ait toplayıcılarla en fazla gen paylaşımına sahipti, bu da Sahra'nın nemli dönemi sırasında Kuzey Afrika'da uzun süreli yaşayan nüfusun varlığını düşündürüyor.
"Eski göl birikintilerinden, polen örneklerinden ve arkeolojik kalıntılardan elde edilen kanıtlar, şu an kuru olan çöl bölgesinde insanların varlığını, avcılık, hayvancılık ve kaynak toplama faaliyetlerini doğrulamaktadır," diyor Salem ve ekibi makalelerinde.
Bu ortak Sahra insan soyunun, modern insanların kıtayı terk etmeye başladığı 50.000 yıl önce civarında, aynı zamanda Sahra altı Afrika'daki insanlardan farklı bir yol izlediği öne sürülüyor. Bu soy, binlerce yıl boyunca büyük ölçüde izole kaldı ve sadece Levant bölgesinden gelen bazı genlerin, Neandertal genlerinin de dahil olduğu küçük izler bıraktığı tespit edildi.
ÇOBAN OLDUKLARI ORTAYA ÇIKTI
Max Planck Enstitüsü'nden antropolog Johannes Krause, "Bulgularımız, erken Kuzey Afrika popülasyonlarının büyük ölçüde izole kaldığını ancak dış Afrika'dan gelen gen akışı nedeniyle Neandertal DNA'sı izleri aldıklarını gösteriyor” ifadelerine yer verdi.
Takarkori bireylerinin, Fas'tan gelen toplayıcılardan daha az Neandertal DNA'sına sahip olduğu, ancak daha güneydeki Afrika'dan gelenlerden belirgin şekilde daha fazla Neandertal DNA'sına sahip olduğu ortaya çıktı. Bu durum, Avrupa'dan gelen gen akışının Sahra bölgesinin ötesine yayılmasını engelleyen bir şeylerin olduğunu düşündürüyor.
Arkeolojik kanıtlar, Takarkori halkının, daha eski Fas soylarından farklı olarak erken dönem çobanları olduklarını gösteriyor. Bu pratiği büyük ölçüde genetik alışveriş olmadan benimsemeleri de dikkat çekici bir bulgu.
Araştırmacılar, bölgedeki sulak alanlar ve dağlar gibi çeşitli ekosistemlerin, göç için bir güney engeli oluşturmuş olabileceğini düşünüyorlar.
