Buna rağmen, şehirde çoğu apartman bodrumlarında yaşamaya devam eden 700 ila 1.000 kişi bulunuyor. Şehirde su, ısınma ve elektrik olmadan hayatta kalmaya çalışan bu insanlar için telefonları şarj edebilecekleri tek yer, şehir yönetiminin taşındığı bodrum katı.
Ekim ortasından bu yana hiçbir insani yardım görevlisinin uğramadığı Kurakhove, Bakhmut’un kaderini paylaşan yeni bir cephe haline geldi. Rusya’nın Donbas bölgesinin tamamını ele geçirme hedefiyle saldırılarını artırdığı bu cephede bombardıman, roket saldırıları, hava bombaları ve insansız hava araçları nedeniyle ağır bir yıkım yaşanıyor. Cuma günü Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenskiy, Kurakhove ve Pokrovsk'taki durumu “en zorlu” olarak nitelendirdi.
Kurakhove’de hastane, okullar, su arıtma tesisi, sığınmacı merkezi, postane ve kültür merkezi gibi birçok yapı tamamen yok oldu. Şehirdeki binalar alevler içinde ve gökyüzünü duman kaplamış durumda.
Bir Şehir Direnişte: Kurakhove’nin Çıkmazı
33. Tugay topçuları, her gün yaklaşık 50 mermi ateşlediklerini belirterek, Rus ordusunun kenti kuşatma çabalarını durdurmak için yoğun bir mücadele verdiklerini ifade ediyorlar. Kentte halen yerel yönetim, polis ve Yerel Savunma Güçleri temsilcileri bulunuyor. Ancak Kurakhove Emniyet Müdürü Artem Şçus, şehrin tamamen kuşatılması halinde savunmanın çok zor olduğunu söylüyor.
“Modern savaş ve teknolojiler göz önüne alındığında, bu durumda savunma neredeyse imkânsız” diyen Şçus, şehirdeki tüm lojistiğin insansız hava araçlarıyla sağlanması gerekeceğini belirtiyor. Şehre uzanan yolun "ölüm yolu" olarak bilindiğini, sivillerin ayrılmaya çalışırken sık sık hedef alındığını ve beş kişinin bu yolda hayatını kaybettiğini ekliyor.
Şehre erzak sağlayan tek grup, polis memurları ve gönüllülerden oluşan “Beyaz Melekler” ekibi. Yaralılara ilk yardım sağlayan ve hayatını kaybedenleri tahliye eden bu ekip, şehirde çalışan tek marketin de faaliyetini sürdürüyor. Beyaz Melekler, yanlarında getirdikleri elektronik savaş donanımlı zırhlı araçla erzak getirerek şehre ulaşmaya çalışıyor.
Tahliye Mücadelesi ve Beyaz Melekler'in Kahramanlıkları
Beyaz Melekler, şehri terk etmek isteyenleri her gün büyük risk altında tahliye ediyor. Ailelerini terk etmek istemeyen ya da çocuklarını saklayan ebeveynler nedeniyle tahliyeler zorlaşırken, gönüllüler çocukları bulup aileleri ikna etmek için büyük çaba sarf ediyor. Bodrumlardan çıkarılan çocuklar, yıkımın boyutunu görünce şok yaşıyor ve çoğunun uzun süredir yeraltında saklandığı anlaşılıyor.
Birçok çocuğu kurşun geçirmez yelek ve kasklarla güvence altına aldıktan sonra Beyaz Melekler, onları Kostyantynopil'e götürüyor. Buradan diğer gönüllüler, çocukları Dnipro veya Zaporijya’daki sığınmacı kayıt noktalarına ulaştırıyor.
“Her gün hiç durmadan insanları tahliye ediyoruz. Henüz gitmemiz gereken başka adresler de var,” diyen Şçus, zorlu şartlar altında çalışmanın ekibine etkilerini anlatırken endişesini dile getiriyor.
“Artık herkes uyum sağladı diyebilirim ama bu daha çok sağlıksız bir ruh hali. Bu savaş, onların hayatının bir parçası oldu. Burada çalışan herkes, ağır koşullarda işlerini sürdürüyor,” diye ekliyor.
