DEMET İLCE / MUHABİR
Araştırmacılar Umut Elması'nın, Koh-i-noor'un ve diğer ünlü, kusursuz değerli taşların gerçek kökenini bulmuş olabilir.
Toplu olarak Golconda elmasları olarak bilinen bu elmaslar, çok az katkıya sahip olmaları ve nitrojen bakımından çok düşük olmaları nedeniyle özeldir; bu da onları çok berrak ve ışıltıyı bozan kusurlardan arındırılmış kılar. Şu anda İngiliz Kraliyet Mücevherlerinden biri olan Koh-i-noor'un ağırlığı 105,60 karat gibi muazzam bir ağırlığa sahip. Smithsonian'ın Washington DC'deki Ulusal Doğa Tarihi Müzesi'nde bulunan Umut Elması'nın ağırlığı 45,52 karattır.
Bu elmaslar 1600'ler ile 1800'ler arasında güney Hindistan'da keşfedildi ve sömürgecilik ve tartışma hikayeleri taşıyor. Çoğu şu anda Hindistan dışında tutuluyor ve kültürel ve dini önemleri nedeniyle birçoğunun ülkelerine geri gönderilmesi yönünde çağrılar yapılıyor. Bu elmaslar aynı zamanda olağanüstü bir auraya sahip olma eğilimindedir. Örneğin Umut Elması'nın lanetli olduğu söyleniyor. Şu anda Louvre koleksiyonunda bulunan Regent Diamond da öyle.
Golconda elmasları, nehir kenarındaki çökeltilere açılan sığ çukurlar olan plaser madenleri olarak adlandırılan madenlerde bulundu; elmaslar bu çökeltilerle birlikte nehir kıyılarına taşındı. Ancak elmaslar, kimberlit adı verilen büyük volkanik patlamalar sırasında Dünya yüzeyine çıkıyor ve bu elmasları taşıyan kimberlit kayalarının nerede bulunabileceğini kimse bilmiyordu.
Şimdi, Journal of Earth System Science'da 15 Mart'ta yayınlanan yeni araştırma, elmasların, günümüz Andhra Pradesh'teki Wajrakarur kimberlit alanından, çıkarıldığı yerden 186 mil (300 kilometre) kadar uzakta olabileceğini öne sürüyor.
Araştırmacılar, litosferdeki (sert kabuk ve üst manto) yaygın elmasların jeokimyasını incelediler ve Wajrakarur sahasının elmaslara ev sahipliği yapabileceğini belirlediler. Ancak Golconda elmasları mantonun daha derinlerinde, belki de Dünya'nın çekirdeğine yakın geçiş bölgesi kadar derinde oluşuyor.
