Zulmün çarkları döndüğünde mazlumların ahları, duaları göklere yükselir.
O duadan korkmak gerekir.
Mazlumların ahını alanlar iflah olmazlar.
İnsanlığın vicdanı; mazlumların çektikleri acılara karşı sessiz kalmamak, onların yanında olmak ve zalimin zulmüne karşı durmak gerektiğini bilir.
Zira mazlumların ahı, zaman içinde zulmü işleyenlerin başına inanılmaz bir dert olarak geri döner.
Tam da bu sebeplerle;
Mazlumların ahını almamak lazım.
İnsanlara zulmetmemek lazım.
Masumları katletmemek lazım.
Geçmişten ders almak, aklı başa almak lazım.
Haddi aşmamak, aştığında zıddına dönüleceğini bilmek lazım.
Zulüm karşısında sessiz kalmamak, zalime boyun eğmemek, mazlumun yanında olmak lazım.
Tarihin sayfalarını karıştırdığınızda, insanlık tarihinde birçok zalim ve onların zalimliklerine çanak tutanları görürsünüz.
Bu süreçte zalimlerin haksızlık ve acıya neden olan eylemleri, insanlık üzerinde derin yaralar bırakır.
Sanılır ki zalimler ilelebet yaşar, zulümleri ilelebet sürer.
Unutulmamalıdır ki zulüm hiçbir zaman kalıcı değildir.
Tarihsel perspektiften bakıldığında, zulmün sonunda daima adaletin galip geldiğini görürüz.
Tüm zalimlerin ortak özelliği, icra ettikleri zulmün ilelebet süreceğini düşünmeleri, buna inanmaları ve zulmün devam etmesi için gayret etmeleridir.
Kendilerini tanrı gibi gören, insanların yaşamlarını ellerinde tuttuklarına inanan bu zalimler, tarih boyunca yıkıcı sonuçlar doğurmuşlardır.
Ancak tarih, zalimlerin zulmünün geçici olduğunu kanıtlar.
Ve insanlık vicdanının adalet arayışı geçmişte olduğu gibi, bugün ve gelecekte de asla sona ermeyecektir.
İnsan unutmaya eğilimlidir.
Geçmişte yaşanan acılardan ders çıkarmak ve aynı hataları tekrarlamamak için tarihe, geçmişe ibret nazarıyla bakmalıyız.
İnsan faniliğini, geçiciliğini, zayıflığını unuttuğunda kolayca yoldan çıkabilir.
Zulmü sürdürenler, kendi sınırsız güçlerine inanarak insanlığı ezebilirler.
Ancak, her insanın bir sonu vardır ve zulüm de son bulur.
İnsanların birbirine dayanarak adaleti ve insan haklarını savunup zulme karşı durması, tarih boyunca kanıtlanmış en güçlü duruştur.
Geçmişte zalimlerin akıbetinin ne olduğuna bakıp ders çıkarmalı, zalimlerden olmamalı ve zulme de ortak olunmamalıdır.
İnsanlığın umut ve adalet arayışı karşısında hiçbir zalim duramayacaktır.
Değil mi ki hangi zulüm ilelebet sürmüş?
Hangi zalim baki kalmış?
Nihayatinde her zaman hak, hukuk, adalet ve insanlık vicdanı kazanmış.
Ve şunu da unutmayalım, kimsenin yaptığı yanına kâr kalmaz.