Çözüm Süreci konusunda AK Parti’nin en son açıkladığı anketlerde halkın yüzde 56’sı süreci destekliyordu. Kararsızları dağıtınca oran yüzde 64’ü buluyordu. Bu oran, 13 yıldır tek başına iktidar olan AK Parti’nin oy oranından fazla. Çözümü isteyenlerin oranı muhalefet partilerinin 7 Haziran seçimlerinde aldığı toplam oy miktarından da fazla.
Bu rakamlar, yaklaşık üç yıldır şehit cenazesinin gelmediği Türkiye’de halkın Çözüm Süreci’ni sahiplendiğini gösteriyordu.
Ne olduysa 7 Haziran seçimlerine kısa bir süre kala oldu. AK Parti ve HDP ‘Çözüm Süreci bitmiştir’ diyerek köprüleri atıverdi. Seçim sonrasında da sular durulmadı. Gerginlik yerini çatışmaya bıraktı. Havai fişeklerin patladığı şehirlerde, yaylalarda şimdi bombalar patlıyor. PKK da Çözüm Süreci’nin bittiğini açıkladı. Doğu ve Güneydoğu ile batıdaki büyükşehirler neredeyse eski günlere döndü…
Ortaya atılan senaryolar, barışı, insan hayatını kurtarmaya değil de ne yazık ki yine günü kurtarmaya endekslendi. Seçim için olayların tırmandırıldığı iddiası bile dile getiriliyor artık.
Bir siyasi liderimiz yüksek yargıyı “Kandil siyasetçileri” hakkında hemen devreye girmeye çağırdı. Oldu olacak 1994’te yaptığımız gibi polis Meclis’i basıp Kürt milletvekillerini paketlesin…
Böyle bir bakış açısının bir sonraki adımı ‘Çözüm Süreci’ni başlatanlar da yargılansın’ şeklinde olacaktır.
Hani Çözüm Süreci’nin sahibi halktı? Çözüm Süreci’ni bitirmek için halka soran olmadı. Siyasetçilerin, askerlerin, yüksek yargı mensuplarının değil halkın evine şehit cenazesi geliyor. Ateş her iki tarafta da düştüğü yeri yakıyor.
Bu yaşadığımız süreç bütün siyasi liderlere tarihi sorumluluklar yüklüyor. En büyük görevlerden biri HDP’ye düşüyor. HDP bu dönemde ya etnik bir parti olarak kalacak ya da Türkiye partisi olacak. PKK yöneticileri ise ya eski, bilinen sıfatlarıyla ömürlerini sürdürecek ya da barışa katkı veren, kanı durduranlar listesinde tarihe geçecek.
Çözüm Süreci sona erdirilirken o süreci destekleyen yüzde 56’ya fikrini soran olmadı. Çözüm Süreci’nin sahibi halksa halka sorulmalıydı.
Bu arada, ‘analar ağlamasın’ diyen barış güvercinleri de ortalıkta görünmüyor…
BARIŞ BİTMESİN: 17 Kasım 2013’te Diyarbakır Ergani’ye giden Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a, ™Barış istiyoruz∫ diyerek ağlayan Remzi Araz isimli gencin gözü yaşlı fotoğrafı, Çözüm Süreci’nin sembollerinden biri olmuştu. Umarız barış da bu fotoğraf gibi arşivde kalmaz. Fotoğraf: Kayhan Özer / AA