Hayatı yaşamak için atılmış her adım, anın ve geleceğin duasıdır. Aktif ve doğruyu arayan bir akıl ise, bu adımların yol haritasıdır. Gördüklerimizden, okuduklarımızdan, tecrübe ettiklerimizden ve hemen her şeyden öğrenmeye hazır bir zihin için, yağmur, seçici algısına takılanlardır. Beyin algılar, hazır bulunmuşluk hali onu bir yola, bir duruşa ve bir tercihe götürür. İşte bu süreç ne kadar kısa olursa, şahıs o kadar intibak gücü yüksek ve aklı gören birisi olur. Yağmur herkese yağar, güneş herkese doğar fakat tarlasında tohumu olan yağmurdan, gözlerini açan güneşten beslenir.
Sevdiklerimizin hali, halimiz olmaya adaydır. Taşıdığımız zemin ise, hayatımız bereketli mi yoksa kurak mı olacak onun habercisidir. “Deryanın yanında bile olsan, kabın kadar su alırsın” özlü sözünde ifade edildiği gibi, Rabbine ve kendisine inananın kabı büyür çünkü onun arayışı duadır. “İsteyin vereyim” diyen en cömert, en sözünde duran, her an gören ve duyan bir Makam’ın huzurundadır. Eğer daha yeni doğmuşken sevgiyle sarmalanmışsa bir insan, yağmura hazırlık başlamış demektir. Bütün işi izlemek olan bir kaydedici gibi büyüyen çocuk, hisleri ve gördükleriyle bin bir tohumcuk devşirir. Kendisine sevgiyle bakandan aldığı sevgi, ne olduğunu bilmediği gülümsemeyle tanıştırır bebeği. “Saf bir cevher ve temiz bir balmumu” (İ. Gazali) gibi olan çocuk, en çok gördüklerinden bir tarz ve duruş edinir.
Her tutum bir tohumdur, her duruş bir mesajdır ve her adım bir yolculuktur. Sevmeyi öğrendikçe, sevdikçe, gönlü genişler, zihin kabı büyür, görüş ve duyuş berraklaşır. Çünkü sevgi temizleyerek kaydeder. İnsan sevdikçe arındığı ve iç hacmi genişlediği için, gözler daha iyi olanı, daha doğru olanı arar. Çünkü sevgi algıyı daha doğru çalıştırır. Gönlüne kaydettiği olumsuzluklar ne kadar azsa, sevginin yeri o kadar çok demektir. Çünkü olumsuz kayıtlar gönlü ve zihni daralttığı gibi, bakışları ve gördüklerini de renk bozukluğuna uğratır.
Tarlasında sevgi tohumları ekilmiş olanlar, her fırsatı anında heyecanla fark edip, sevgiye katık yaparlar, onunla yatıp onunla kalkarlar ve hayatlarına katarlar. Çünkü terazileri sevgi ayarındadır. Kimde bulunursa bulunsun iyilik ve güzellikler onlar için, gönlündeki tohumu besleyen bir yağmurdur. Kendisini geliştirip yağmurlarla beslenmek ve kendisi de bir yağmur olmak üzere var olmaya doğru evrilir.
Çeşmenin altındaki kabın dolup taşması gibi, durmadan gördüğü iyi durumlarla doldukça, durmadan taşar ve herkese sunar. Kabı dar olanlar ve yağmurdan kaçanların onu anlayamayıp, kendi dar kalıplarından çıkan dar sözlerine aldırmaz ve gülümseyerek yollarına devam ederler.
Biz anne babalar, Rabbimizin (cc) her an var ettiği ve hemen herkeste buluna güzellikleri, hiçbir şeyin görmemize engel olmasına müsaade etmeden gördüğümüzde, önce biz, sonra herkesin zihni ve gönlü arınır, temizlenir. Yağmurlar hep yağıyor fakat gönlünde sevgi tohumları olanlar o yağmurla besleniyorlar. İyi bir çiftçi olmaya ve bol tohum ekmeye var mısınız?