Türkiye, özellikle son on yıldır tarımsal desteklemeler konusunda rekorlar kırıyor. Arıcılıktan besiciliğe, endemik bitki üretiminden aromatik bitki yetiştiriciliğine, süt üreticiliğinden sebze-meyve üreticiliğine kadar sayısız iş koluna milyarlarca lira devlet desteği verildi, veriliyor.
Destekler yeni dönemde de devam edecek.
Ancak!
Bu destekleme politikası ne kadar doğru yapılıyor?
Planlama, strateji, geri dönüş oranları konusunda bazı soru işaretleri yok değil!
Bu kadar destekleme yapılmasına rağmen et ve et ürünleri fiyatları, sebze-meyve fiyatları, süt ürünleri fiyatları konusu başta olmak üzere tarım ve hayvancılık sektöründe üretim/fiyat istikrarı bir türlü sağlanamadı!
İstikrar için neler yapılmalı?
Kısaca aktarmaya çalışayım.
Türk tarımı sınıf atlasın diye iyi niyetle yıllardır yapılan tarımsal destekler ve bu alanda yürütülen politikalar yeniden gözden geçirilmeli.
İl ve ilçe teşkilatlarında istihdam edilen tarım yöneticileri sahada aktif görev yapmalı.
Bunca işsiz gıda mühendisi, veteriner hekim, ziraat mühendisi var. Bu insanlar tarım ve hayvancılık sektöründe doğru bir planlamayla istihdam edilmeli.
Tarımın tekelleşmesinin mutlaka önüne geçilmeli ve tarımsal üretimde köylü desteklenmeli.
Doğru planlamayla doğal üretimin önü açılmalı.
Küresel çetelerin yalanlarına, baskı ve yıldırmalarına boyun eğmeden; doğal üretim için doğru üreticiler ayağa kaldırılmalı.
Tarımsal destekler genellikle tarım sektöründe faaliyet gösteren çiftçilere ve tarım işletmelerine yöneliktir. Bu destekler, çiftçilerin üretim yapabilmesini, gelirlerini korumasını ve tarım sektörünün sürdürülebilirliğini sağlamayı hedefler.
Akıllı bir tarımsal destekleme politikasıyla aşağıda sıralayacağım iş kolları ve temsilcileri daha rahat bir üretim yapabilir. Bu durum hem tarımsal ihracata hem de iç piyasadaki fiyat istikrarına katkı sağlayacaktır.
Tarımsal destekler, özellikle küçük ölçekli çiftçilere yönelik olmalıdır. Bu destekler, küçük çiftçilerin üretim yapabilmesi, tarım faaliyetlerini sürdürebilmesi ve gelirini artırabilmesi için tasarlanmalıdır. Örneğin, mazot, gübre ve tohum gibi üretim giderlerinin desteklenmesi, küçük çiftçilerin maliyetlerini azaltır.
Tarımsal destekler, tarım işletmelerinin modernizasyonunu ve rekabet edebilirliğini artırmayı amaçlamalı. Bu destekler, teknolojik altyapı, tarım ekipmanı, sulama sistemleri gibi konularda yardımcı olabilir ve işletmelerin verimliliğini artırabilir.
Tarımsal destekler, çiftçilerin ürünlerini pazarlamada ve ihracatta rekabet edebilir hale gelmelerine yardımcı olabilmeli. Pazarlama destekleri, ürün tanıtımı, markalaşma, ambalajlama ve pazar erişimi gibi alanlarda sağlanabilir.
Tarımsal destekler, sürdürülebilir tarım uygulamalarını teşvik etmeli. Organik tarım, su yönetimi, toprak koruma gibi konularda çiftçilere destek sağlanabilir. Bu destekler, çevre dostu tarım yöntemlerinin benimsenmesini ve doğal kaynakların korunmasını hedefler.
Tarımsal destekler, çiftçilerin gelirini koruma amacı taşımalıdır. Özellikle fiyat dalgalanmalarına karşı çiftçilere fiyat destekleri veya gelir sigortası gibi mekanizmalar sunulabilir.
Bu destekler, tarım sektörünün sürdürülebilirliğini sağlamak, gıda güvencesini temin etmek ve kırsal kalkınmayı desteklemek amacıyla verilmeli ve sıkı şekilde denetlenmelidir.
Ancak, desteklerin etkin bir şekilde dağıtılması ve adil bir şekilde paylaşılması önemlidir, böylece tüm çiftçilerin faydalanması sağlanabilir.