Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Suriyeliler’e -tabii ki belli şartları haiz- vatandaşlık verilmesine yönelik çalışma yapılacağını duyurdu.
Her konuda olduğu gibi bu konuda da itirazın bini bir para. Dinlemeden değerlendirmeden sırf muhalefet yapmak için iyiye de kötü, kötüye de kötü deniliyor. Hatta kötüye iyi iyiye kötü bile denilebiliyor. Hal böyleyken haklı olan birtakım eleştiriler arada kaynayıp gidebiliyor. Yani eleştirimiz gerçek olmalı ki attığımız taş ürküttüğümüz kurbağa değsin.
Tarihi sürecimize baktığımızda bu çalışma bir ilk değil. Sebepleri farklı olmuş olsa da güçlü olunan her zamanda vatandaşlık taleplerine olumlu cevaplar vermişiz. İspanya’dan sürülen Yahudilerin Osmanlı’ya sığınmaları ve vatandaşlık almaları da bu nevi bir olaydır.
Bugün de vatandaşlık vermeyi düşündüğümüz insanlar zaten 4-5 yıldır Türkiye’de yaşıyor ve misafirlikleri çoktan bitti bile. Ülke olarak ihtiyaçlarını görüyor onları ağırlamaya devam ediyoruz. Bu meseleyi de tamamen muhacir meselesi olarak gördüğümüzden harcanılan para bereketlenerek geri dönüyor. Bundan dolayı hiçbir Türk vatandaşının sofrasından ekmeği eksilmedi çok şükür.
Öte yandan örneğin Almanya binlerce Türk vatandaşına ikinci vatandaşlık verdi diye ne ülke bütünlüğünden ödün verdi ne de Almanlar’ın yerleri daraldı. Ve hatta vatandaşlık alan Türkler’in ekseriyeti derin bir ayrıcalık hissiyle Almanlar’a minnet duydular.
Daha da eskiye gidersek Sykes-Picot isminde iki herifin aynı isimle anılan bir hadiseyle suni sınırlar çizilmeden önceleri bu insanların babaları zaten bu ülke vatandaşıydı. İstanbul neyse Şam oydu, Halep neyse Bursa, Antep oydu. Onlar diye bir şey yoktu. Biz vardı. Şimdi de neden biz olmayalım deniliyor, çok mu zor?
Keza savaşın sonlanması ve huzurun hakim olması durumunda bu insanların minimum %70’inin geri döneceği hesap ediliyor. Bu hesabın doğruluğunu savaşın ve çatışmaların biraz da olsa sonlandığı veya ara verdiği bölgelere Suruç sınırlarından geri dönen Suriyeliler’in oranı teyit ediyor.
Türkiye’nin Suriyeliler’e vatandaşlık vermesi o kadar da korkulacak bir şey değildir yani. Hatta desteklenmesi gereken bir durumdur. Destekleyecek kadar yürek sahibi olmayanlar için susmalarını öneririm…