Bismillah Her Hayrın Başıdır…”
Esirgeyen ve Bağışlayan, Rahman Rahim Allah adı ile…
Kadim ve Bilge bir kaidedir: Selâm, konuşmanın önünü açar… “önce selâm” verilir “sonra kelâm’a geçilir. Konuşarak anlaşılır. Çünkü İnsanız biz… Ve elbette yazmak da konuşmaktır… Ortak noktalarda buluşulur. Ya da farklı fikirlere, zevklere tahammül etmeye alışılır. Hoşgörü yaygınlaşır. Konuşa konuşa iletişimin sıcak yüzü, yüreğimizi ısıtır. Dostluk, kardeşlik, birlik ve beraberlik duyguları toplumu kuşatır. Dünyevî hiçbir kaygı gütmeden, belki hiç de tanımadığımız bir insana, “Allah’ın selâmı üzerinize olsun!” demek, ne güzel bir dilek, ne güzel bir duadır!
Bizim için hayırlı ve yeni bir başlangıç olan gazetede köşe yazma miladına da edeb olduğu üzere selam ile başladık…
Niyet hayır, Akıbet Hayır…
***
Esası vahiy olan kudsi tüm metinlerde vardır: Her şeyden önce söz vardı… Söz; kıymetlidir, mühimdir, namustur ve kudsidir…
Koca Yunus demiş ya; …Söz ola kese savaşı söz ola bitire başı, Söz ola ağılı aşı bal ile yağ ede bir söz…
Öyle sözler vardır ki insanları birbirine düşürür kavgalara, savaşlara sebep olur. Öyle sözler de vardır ki savaşları sona erdirir, sulh ve sükûna vesile olur.
Bizler yani kalem ve söz ile meşgul olanların müsbeti ve doğruyu söyleme mecburiyetleri vardır… Biliriz ki köşelerin yazardan ziyade okuyuca ait olduğunu… İnsanları manipüle etmeden, hakkı ve hakikati yazmak / söylemek mecburiyetindeyiz… Her sözün nerede, ne zaman ve kime söylendiği kadar, kimin tarafından söylediği de çok önemli…
Sözün önemi ve gücü, sözü söyleyenin temsil keyfiyeti ve hitap ettiği kitlenin genişliği ile doğru orantılıdır.
Hâl böyle olunca, geniş bir kitleyi veya seçkin bir topluluğu temsil konumunda olan Yazarın / insanın / Dava adamının söz hususunda, sırtında yumurta küfesi taşıyan bir hamalın yürürken gösterdiği titizliğin çok daha fazlasını göstermesi gerekmez mi?
Durduğumuz ve durmakta ısrar ettiğimiz nokta ve yer burasıdır…
Yazarı ve yazıyı küçümsemek bizim gibi ummi (cahil değil!) toplumlara has bir durumdur. Kalem olmadan kılıç ile kazanılan zafer kalıcı olmaz ve muhafaza edilemez.
Söz var inşa eder, söz var tahrip eder. Söz var kelle alır, söz var kurtarır. Kalıcı olmak zor olsada , kayıt altında tutulmalıdır yazı…
Her şey bir vesile bir sebepledir… Buralar da aynı mahiyettedir… Ömür vefa ederse artık bu köşemizde sizler ile hayata ait hayat ile alakalı vakıf olduğumuz bir çok konuda yazışacağız / konuşacağız.
Diriliş Postası Gazetemizin değerli idarecilerine de bu sebeple teşekkür ediyorum…
Görüşmek Üzre… Vesselam!