Komşumuz Irak’ta erken seçimler yapılalı neredeyse altı ay oldu fakat henüz ne cumhurbaşkanı seçilebildi ne de hükümet kurulabildi.
Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçen Türkiye’de cumhurbaşkanlığı seçimi 24 Haziran 2018’de yapıldı ve 66’ncı hükümet 10 Temmuz’da, yani 16 gün sonra TBMM’de yemin ederek göreve başladı.
Bir yanda iki hafta içinde kurulan hükümet, diğer yandan altı aydır bir türlü kurulamayan hükümet.
Başına “güçlendirilmiş” kelimesi ekleyerek eski sistemi boyayıp yeniymiş gibi pazarlamaya kalkışanlar Türkiye’yi tam olarak Irak’taki gibi aylarca hükümet kuramayan bir sisteme mahkûm etmek istiyorlar.
“28 Şubat İttifakı” tarafından vaat edilen sisteme dönmenin ne anlama geldiğini görmek isteyen varsa Irak’a baksın.
Irak Parlamentosu önceki gün cumhurbaşkanını seçmek için toplandı fakat oturum için gerekli çoğunluk sağlanamadığı için seçim Çarşamba gününe ertelendi.
Seçimin yapılabilmesi için 329 milletvekilinden en az 220’sinin parlamentoda bulunması gerekiyor.
İran destekli Şii gruplardan oluşan “Koordinasyon Çerçevesi” Cumartesi günkü oturumdan önce Irak Parlamento Başkanlığı’na cumhurbaşkanı seçimini boykot eden 126 milletvekilinin ismini içeren bir liste sundu.
Berhem Salih’in yeniden cumhurbaşkanı seçilmesini isteyen Kürdistan Yurtseverler Birliği (KYB) üyeleri ve bazı Sünni milletvekilleri de boykota destek veriyor.
Mukteda Es-Sadr, Twitter hesabından yaptığı açıklamada “Eğer Cumartesi günü yapılacak seçimde hak ve doğruluk çerçevesinde oy verilmezse parlamentonun sonu olur” demiş ve Irak’ın hükümetsiz bırakılmaması gerektiğini vurgulamıştı.
Önceki gün yapılması gereken oturumu boykot ederek engelleyen milletvekillerinden en az 17’si görüş değiştirmediği sürece Çarşamba günü de yeni cumhurbaşkanı seçilemeyecek demektir.
Kısacası sistem kilitlenmiş ve çoğunluğun iradesi azınlık tarafından esir alınmış durumda.
Yeniden bir erken seçime gitmek de Irak’ın sorununu çözmez.
Dünyanın krizlerle boğuştuğu ve aynı zamanda yeni fırsatlar sunduğu, yerinde ve hızlı kararların alınması gerektiği, petrol fiyatlarının yükselmesiyle hazinesini parayla doldurabileceği ve elde edilen gelirle halkının sorunlarını çözerek refah seviyesini yükseltebileceği bir dönemde Irak aylardır hükümet kuramıyor ve altın değerinde bir fırsatı kaçırıyor.
Bu durumun elbette birçok sebebi var fakat onların başında etnik ve mezhepsel paylaşıma dayalı, çok parçalı çarpık yönetim sistemi geliyor.
Irak’taki durumun benzeri geçmişte ülkemizde de yaşandı.
Uzun pazarlıklar ve siyaset dışı vesayet odaklarının baskıları sonucu kurulabilen kısa ömürlü koalisyonlardan Türkiye çok çekti.
AK Parti’nin kurulup iktidara gelmesinden bu yana son 20 yıldır yaşanan istikrarda halkın tek parti iktidarını tercih etmesinin büyük rolü var.
Türk halkı 7 Haziran 2015 seçimlerinde koalisyonlar dönemine dönüş ihtimali belirince aynı yıl 1 Kasım’da yapılan erken seçimlerde o ihtimali sandığa gömdü
Gelecek yıl yapılacak seçimlerde 2015 yazındaki gibi bir yol kazası yaşanırsa bu kez birkaç ay sonra yanlıştan dönme fırsatı olmayacak ve Türkiye çok şey kaybedecek.
Türkiye’nin de Irak gibi olmasını isteyen varsa parlamenter sisteme dönüş projesini desteklesin.