Zamanında ülkede taş üstüne taş koymamış, ülkeyi yıllarca yerinde saydırmış hatta ülkeyi soyup soğana çevirmiş, Osmanlı’dan alınmış olan büyük mirası çar çur etmiş siyasiler, liderler(!) el üstünde tutulmuş. Liderliği kendi otoritesini pekiştirmekten öteye geçememiş, ülkeye hiçbir ufuk açamamış, sadece partisinin lideri olabilmiş bu kişiler; hiçbir şekilde eleştirilememiş, her söylediğinde hikmet aranmış. Bu liderlerin(!) ülkenin dört bir yanına heykelleri dikilmiş ve sürekli kutsanmış. Şimdi ise ülkenin ayaklar altında olan itibarını yükseltmiş, ülkeyi dünyada söz sahibi yapmış, istihbarat örgütlerinin cirit attığı ülke olmaktan çıkarmış, üzerine oyun kurgulanan ülke olmaktan çıkarmış hatta oyun kurucusu ülke hâline getirmiş, ekonomisini hayallerin ötesinde güçlendirmiş, ülkenin dışarıya bağımlılığını büyük oranda azaltmış, ülkemizin millî manevi değerleriyle yoğrulmuş, ülke için gecesini gündüzüne katmış liderine sürekli hakaretler ediliyor. Ona karşı olmak, onu yıpratmak, siyaseten itibar kaybettirmek için vatana ihaneti bile normal karşılayan bir zihniyet türedi. Bu durumu açıklamak için akıl ve mantık yeterli olmuyor. Ne garip bir ülkeyiz!..
Milletin kendisini temsil etmesi için meclise yolladığı vekillerin terörist cenazelerine katıldığı, terörsitlerle bir olup ülkeyi yıkmak için uğraştığı, kan ve gözyaşından beslenenlerin barış güvercini kesildiği, at izinin it izine karıştığı günleri yaşıyoruz. Ne garip bir ülkeyiz!..
Ülkesi için her türlü fedakârlığı yapan, ülkede yaşanan hiçbir olumsuzlukta ülkeyi terk etmeyi düşünmeyen, bütün olumsuzluklara rağmen ülkede ikamet edenlerin ülkeye ihanet edenler, ülkeye karamet edenler kadar itibar görmediği bir dönemden geçiyoruz. Ülkeye ihanet edenlere basın yayın yoluyla lojistik destek sağlayan, gazeteciliğin itibarını yükseltip(!) ülkenin ve devletin itibarını ayaklar altına alan, yabancı istihbarat örgütlerine lojistik destek sağlayan, ülke için hiçbir faydası olmadığı gibi çok büyük zararları dokunan faaliyetler içinde bulunan kişilerin ülkenin en üst mahkemelerince hak ve hukukunun korunup kollandığı; vatanı ve ülkesi için her türlü tehlikeye atılan, kendi felaketine sebep olacak olsa da ülkenin menfaatini gözeten kişilerin ise hak ve hukukunun önemsenmediği zamanlara şahit oluyoruz. Ne garip bir ülkeyiz!..
Ülkesi için gecesini gündüzüne katanların, vatan ve millletinin bekası için kendinden fedakârlık yapanların, gazetecilikten önce vatanını düşünüp mesleği için ülkesine ihanet içinde bulunmayanların, ülkesinin menfaatini kendi menfaatlerine tercih edenlerin, ülkesine ihanet ve karamet edip firar etmektense ülkesinin hapishanelerinde çürümeyi göze alanların, ülkesini soyanlardan değil de ülkesindekileri doyuranlardan olanların daha çok itibar görüp devletin bütün kurumlarınca, adalet mekanizmalarınca, yetkili ve etkili kişi ve organlarınca korunup kollandığı günlere en kısa zamanda ulaşmak duasıyla…
Biz garip bir ülkeyiz ama her şeye ve herkese rağmen büyük bir ülkeyiz!..