Bir gün, kuzular sürüdeyken kurdun biri sürüye yanaşıvermiş. Kuzunun birine gelip sürünün çok sıkıcı olduğundan, sürekli aynı şeyleri yaptıklarından, monoton hayatın kuzu potansiyelini körelttiğinden bahsetmiş. Geçmiş zamanlardan birkaç örnek vererek, bazı kuzuların sürüleri terk ettiğini, çeşitli yerlerde daha sağlıklı süt verdiğini, daha fazla doğurgan olduğunu, tüylerinin daha pamuksu, gelişiminin, yürüyüşünün, hızının daha fazla olduğunu söylemiş.
Bizim zavallı kuzumuza kurdun dedikleri bir an için mantıklı gelmeye başlamış. Ne de olsa geçmişte örnekleri varmış, kurdun dediklerine göre. .
Bir sabah yine sürüdeyken en yakın arkadaşına bu durumu anlatıvermiş. Monotonluktan sıkıldığını, hayatın başka renkleri olduğunu, gelişmek için bu rutin davranışlardan kopması gerektiğini ve sürüden ayrılmak istediğini söylemiş.
Arkadaşı kuzu, şaşırmış. Hiç böyle düşünmemiştim, demiş. Lakin yine de böyle bir kararın çok tehlikeli olabileceğini düşünmüş. Yine de bizim kuzu kararlıymış.
Bir gün sürüde otlanırken bizim kuzu, sinsi kurt yanaşıvermiş yanına. Sormuş: “ Neye karar verdin?” Kuzu, kaçmak istiyorum ama bana yardımcı olur musun, demiş. Kurt: “ Hay hay” demiş, beni takip et.
Sürüden gizli gizli kurdu takip etmiş, bizim saf kuzu. İçinden kurda minnettarlık duyuyormuş. Ne kadar iyi niyetli olduğunu, kurt olmasa kendi potansiyelini asla açığa çıkaramayacağını, sürüde kaybolup gideceğini düşünüyormuş. Derken ayrılmışlar sürüden. Artık sürüde değilsin, önden git, ben seni arkadan takip ediyorum, demiş kurt.
Kuzu, böbürlenmiş. Kurdun kuzuyu önüne geçirmesinin sebebinin kuzuya güvendiği için olduğunu düşünmüş. Az bir şey daha gitmişler. Kurt, arkasına bakmış.
Sürüden iyice uzaklaştığını görür görmez, kurt, kuzunun üstüne atlayıvermiş. Kuzu, korku ve şaşkınlıklar içindeyken kurt, kuzuyu etkisiz hale getirip ardından da bir güzel yiyivermiş…
Batıyı eleştir, ülke politikalarını eleştir, etrafı eleştir, onu eleştir, bunu eleştir… Birkaç duygusal twit parçası salla. Az bir şey lanet oku. Çeşitli yerlerde üzgün numarası çek. Ah, yine çocuklar ölüyor klişesinde kavrul… Bitti. Görevin tamamlandı.
Batılı kurtlar, kuzuları götürmeye devam etsin o sırada.
Öyle değil mi sevgili kardeşim?
Öyle ya, öyle… Ne gerek var harekete geçmeye?
Neyse. Anlayana az bile!