İnsan kal ey insan

Abone Ol

Ey insan…

Ey insanoğlu…

Ey yaratılmışların en hayırlısı…

Ey yaratılmışların en şereflisi…

Ey insan ne olur insan kal…

Kalbine dön ve içine selam ver…

Bir papatyayı kokla…

Annene çok sarıl…

İyiliği çok arttır…

Hatta ağla ara sıra…

Islansın kalbin boydan boya…

İnsan olduğunu hatırla…

Hiç unutma…

İnsan kalmak için çabala…

İnsan göçmek için diren karanlıklara…

Hz. insan olmanın hakikatli yolundan ayrılma…

İnsan erdemine yaraşır insan gibi yaşa…

İnsan gibi davan…

İnsanlığı artırmak için insanca lisan kullan…

İnsan ruhundan çıkma…

Ey insan bu sen olamazsın…

Bu kötü, bu kan kokan çağ senin eserin olamaz…

Beş yüz milyon yetim çocuk senin yüzünden değil dimi?

Açlıklar, ölümler, yoksulluklar, yurtsuz, yuvasız insanlara sebep olanlar insan ırkı değiller  dimi…

Bir çocuğa, bir anneye, bir ihtiyar teyzeye, bir bebeğe tecavüz eden sen olamazsın dimi…

Zira sensen kalbimiz duracak gibi oluyor…

Nefesimiz kesilip dünya dursa diye sözler dökülüyor dudaklardan…

Hamile bir anneye tecavüz edip on aylık oğlu ile başlarını taşla ezerek öldüren sen olamazsın dimi ey insan…

Öz evladına vahşeti yaşatıp hamile bırakan baba sen insan olamazsın dimi…

Bir şey söyleyin bize bunlar insan değiller demi…

Bir kadını şort giydiği için döven ruh hastası manyak, bir insana örtülü diye saldıran pislik sen insan değilsin…

Yok hayır siz insan değilsiniz…

Siz bu dünyaya insan yaratılan fıtratı temiz olan insanlar değilsiniz…

İmkânsız olamaz…

Annesini döven evlat…

Eşini öldüren cani…

Evladını kesip biçen baba…

Komşusuna kötülük eden zalim sen insan değilsin…

Yüzünü bağlayıp bir esnafın dükkânını yağmalayan anarşist…

Kaldırımları kıran kötü…

Arabaları yakan alçak…

Kedileri kesen manyaklar sürüsü siz insan değilsiniz…

Sizin insan olma ihtimaliniz ürkütüyor insanı…

Zira siz insansanız insan olanlar kim…

Ey anneler Allah için merhamet sahibi çocuklar büyütün…

Ey anneler çocuklarınıza en çok merhameti öğretin…

En çok vicdanı, en çok şefkatin ne kadar değerli olduğunu öğretin…

Hiç bıkmadan en çok kalbini öğretin…

Henüz minicikken öğretin…

Dünya kocaman karanlık kandan bir yurt haline geldi…

Bir kız bindiği minibüste cinsel istismara uğrayarak parçalanarak öldürülüyor…

Bir anne yavrusu ile tecavüze uğrayıp ölüyor…

Bir çocuk bir sapığın kurbanı oluyor, sonra baba cinnet geçirip bütün ailesini öldürüyor…

Artık dur insan artık dur…

Dur ki dünya senin elinle korkunç bir kıyamet çağını yaşayarak batmasın yerin dibine…

Batacak olan dünyayı batırdın ey insan artık dur…

Dur ki bir çocuğa bakarken artık korkularımız artmasın…

Dur ki anneler dünyaya çocuk getirme endişesi yaşamasın…

Dur ki haksızlık çağı daha da acıtmasın…

Dur artık ey insan görünümlü canavarlar dur…

Dur ki bir lokma ekmeğimizi yiyip göçüp gideceğimiz dünyamız artık zehir olmasın…

Kalbine dön insan kalbine…

Bu sen değilsin diyen Allah’ın sesine kulak ver bir kere…

Gönlün insan sen de insan kal ey insan…

Azalır belki kötülük kalplerimiz irkilince…

Azalır içimizi dinlersek bunca pislik işler belki de…

Azalır belki çocukların heder edildiği zamanın kederli kalbi…

Belki soğur dünyanın biraz içerisi…

Kendine gel insan kendine gel…

Gelmezsen insan insana gücenip çekip gidecek…

Dünya merhametsizlikten bitecek…