Yapıp eyliyor, uğraşıp mücadele ediyorsun.
Hayat gailesi herkesin sırtında.
Bazen bir gülümseme, bazen içten gelen bir selam ortamda olumlu esintiler oluşturabilir.
Kalbindeki iyilik ve güzellikleri yay yayabildiğin kadar.
İyilik bulaşıcıdır.
Sadece kendine iyi olma.
Şahidi iyilik olanın hayatı güzel olur.
İyilik, âdeta bir nehir gibi akar ve içimizdeki en saf duyguları besler.
Bir tebessüm, karanlık bir günü bile aydınlatabilir.
Birinin yüreğine dokunmak, aslında kendi iç dünyamızı da zenginleştirir.
Hayatın içindeki koşturmaca içinde bazen gözden kaçan bu küçük dokunuşlar, aslında en büyük etkilere sahiptir.
Günümüzün karmaşıklığında kaybolmuş gibi görünen basit bir iyilik, aslında derin izler bırakabilir.
İyilik, sadece bireyin değil; toplumun da ruhunu besler.
Her bir iyilik, âdeta bir tohum gibi toprağa düşer ve yeni iyiliklerin filizlenmesine yol açar.
İyilik, her birimize ait olan bir hazinedir; paylaştıkça bu hazinenin değeri de artar.
Küçük bir jest, bir insanın hayatını sonsuza kadar değiştirebilir.
İyilik, içimizdeki güzellikleri başkalarıyla paylaşmanın en saf ve en etkili yoludur.
Günlük koşturmacanın içinde kaybolmadan, bir adım atıp birine yardım etmek, aslında kendi iç huzurumuzu da iyi gelir.
Her birimizin içinde var olan bu iyilik kaynağı, sonsuz bir potansiyele sahiptir.
Yeter ki onu dışarı çıkarma isteği ve iradesini ortaya koyabilelim.
Bir insanın içindeki potansiyel, aslında sınırsız bir okyanusa benzer.
Yeter ki bu saklı gücü açığa çıkarmak için adım atabilelim.
Her birimizde, bir kahramanın sahip olduğu kuvvetli özellikler yatar.
Yeter ki bu takat ve iradeyi keşfetmek için cesur olabilelim.
İçimizdeki iyilik, asla kötülüğün pençesine düşmesin.
İyiliği besleyelim, iyilik galip gelsin.
Asla kötülüğün dişlileri arasında hayatımızı mahvetmeyelim.
Yeter ki kötülük galip gelmesin yüreğimizde.
Kalplerimizdeki temizlik, asla kirletilmesin.
Yeter ki bu temizlik, her daim parıldasın etrafımıza.
Kötülük, sadece karanlık bir gölge gibi olsun ömrümüzde.
Yeter ki bu gölge, içimizdeki aydınlığı örtemesin.
İçimizdeki iyiliği her daim besleyerek kötülüğe karşı durabilelim.
İşte o zaman dünyamızın daha güzelleştiğini, hayatımızın daha anlamlı hâle geldiğini göreceğiz.
Yarışılacaksa iyilikte yarışmak gerek.
İyi bir toplum ancak böyle inşa edilir.
İyilikte buluşmak ümidiyle...