Ramazan ayının vazgeçilmez tatlısı güllacın hikâyesi

<p>Genellikle Ramazan ayında sofralarımızda yer alan ve "Ramazanın gülü" olarak bilinen güllaç az malzemeli bir tatlı olmasına rağmen oldukça lezzetli. Ayrıca iftar sonrası için hafifliğiyle tercih edilen tatlıların başında yer alıyor. </p>

<p>Saray tatlısı olarak da bilinen güllacın tarihi de oldukça merak edilenler arasında. İşte güllacın hikâyesi: </p>

<p>Bundan yaklaşık 600 sene evvel, Osmanlı devrinde yaşayan bazı kişiler mısır nişastasını saklama konusunda bazı problemlerle karşılaşmışlar ve buna bir çözüm aramaya koyulmuşlar. Buldukları çözüm ise nişastayı su ve unla karıştırıp yufka şekli vererek saklamak olmuş. Bulunan bu yöntemle nişastanın hem dağılması önlenmiş hem de geç bozulması sağlanmış. </p>

<p>Nişastayı korumak amacıyla hazırlanan ilk güllaç yaprakları, ihtiyaç hâlinde toz hâline getirilerek kullanılmış. Ancak daha sonrasında bu güllaç yapraklarını ıslatarak kullanmayı denemişler. Ve bunu da süt ile yapmışlar. Süt ve ardından gül suyunun da eklenmesiyle beraber bu güllaç yaprakları artık sofraların baş tacı olacak bir tatlı hâline gelmiş. </p>

<p>Güllaç yapraklarını ıslatmak için kullanılan gül suyu sebebiyle adı bir süre "güllü aş" olan bu tatlı, zaman içerisinde "güllaç" adını almaya başlamış. </p>

<p>Güllacın sofralarda yer almasından kısa bir süre sonra yaklaşık 1400'lü yıllarda Kastamonulu Ali Usta sayesinde bu tatlı saray mutfağında da yer almaya başlamış. </p>

<p>Güllacın saray mutfağına girmesi ise şöyle olmuş:</p>

<p>Saray görevlilerinin Kastamonu'ya yaptığı bir gezi sırasında Ali usta elinde kalan son güllaç yapraklarını ıslatarak görevlilere ikram etmiş. Ali Usta'nın sunduğu bu tatlı saraylıların beğenisini toplamış ve güllaç saray mutfağında yer almayı başarabilmiş. Hatta Ali Usta da böylece sarayın tatlıcıbaşı olmuş.</p>

<p>Güllacın farklı malzemelerle (ceviz, fıstık vb.) süslenip sunulması da saray mutfağına girdikten sonra yaygınlık kazanmış. </p>