Omuz omuza çarpıştılar: Azerbaycanlı baba-oğul köylerini Ermenistan işgalinden birlikte kurtardı

<p>Karabağ'da 1990'lı yıllarda yaşanan savaşta da yer alan binbaşı Gehremanov, ülkesinde vatan savaşı başlayınca eski silah arkadaşlarından bir grup oluşturarak ordunun yardımına koştu ve 27 yıl önce terk etmek zorunda kaldıkları Laçın'ın köylerinin işgalden kurtarılmasında aktif rol oynadı. </p>

<p>Gehremanov, cepheye giderken oğlu Reşat'ı da yanına aldı ve <span class="highlight">baba</span> oğul omuz omuza çarpışarak ata yurtları olan Laçın'ın Sefiyan köyüne 27 yılın ardından ayak basan ilk Azerbaycanlılar oldu. Cephede önlerine çıkan Ermeni güçleri püskürterek vatanlarına doğru giden Gehremanovlar Fuzuli'den Laçın'a kadarki savaş yolculuklarında çok sayıda badire atlatarak hayatta kalmayı başardı.</p>

<p>Savaşta kimi zaman Ermenistan ordusunun yoğun havan topu saldırısı altında kalan, kimi zaman bindikleri zırhlı aracın mayına çarptığı Gahramanovlar öncü güç olan gruplarıyla hareket ederek arkadan gelen orduya kılavuzluk etti. </p>

<p>Uğradıkları havan topu saldırısında hafif yaralanan <span class="highlight">baba</span> Gehremanov, 44 gün süren savaşın son günlerinde oğlu ile birlikte Sefiyan köyüne de girdi. Burada evlerini bulup bir gece kalan Gehremanov, 27 yılın ardından <span class="highlight">baba</span>sının mezarını da ziyaret etti. Gehremanovların savaş yolculuğundan bazı anları gruplarından bir asker tarafından cep telefonuna kaydedildi.</p>

<p><span class="highlight">Baba</span> oğul Gehremanovlar, savaşta yaşadıklarını anlattı. Çingiz Gehremanov, bölgeyi iyi bildiği ve savaş tecrübesine sahip olduğu için kendisine Azerbaycan Silahlı Kuvvetleri komutanlığınca yapılan öneriyi hemen kabul ettiğini, 1 gün içerisinde eski silah arkadaşlarından 25 kişilik grup kurarak cepheye gittiğini bildirdi.</p>

<p>Oğlu Reşat'ı da grubuna dahil ettiğini söyleyen Gehremanov, Fuzuli, Cebrail ve Gubadlı istikametinde çatışarak Laçın'a doğru hareket ettiklerini belirtti. Uğradıkları saldırıların kendilerini yıldırmadığını, hep öne doğru gittiklerini belirten Gehremanov, "Sonunda kısmet oldu çocukluğun geçtiği Sefiyan köyüne de girdik. Evimizi bulduk ve bir gece <span class="highlight">baba</span> oğul orda kaldık. 27 yıl önce Laçın işgal edildiğinde <span class="highlight">baba</span>mın mezarına giderek bir gün mutlaka döneceğime söz vermiştim. Sözümü tuttum ve geri döndüm. Sabah da hep birlikte <span class="highlight">baba</span>mın mezarını ziyaret ettik. Kur'an-ı Kerim okuduk." dedi.</p>

<p>Daha sonra diğer köylerin de işgalden kurtarılmasında görev aldıklarını bildiren Gehremanov, "Laçın arazisine yıllar sonra ilk ayak basan Azerbaycanlılar biz olduk. İlk girdiğimizde arabayı durdurdum, toprağımızı öptüm. 27 yıl boyunca beklediğimiz amacımıza ulaştık. Ümidim hiç ölmemişti. Fakat bu işte bizzat yer almak bambaşka bir duygu. Ben de oğlum da çok mutlu insanlarız. Savaş bitince bizi çağırdılar, görevimizi tamamladığımızı ve dönebileceğimizi söylediler." diye konuştu. </p>

<p>Gehremanov savaş süresince oğluyla <span class="highlight">baba</span> oğul gibi değil asker arkadaşı gibi olduklarını fakat kendilerine ateş açıldığında oğlunun üstüne kapanarak onu korumaya çalıştığını belirtti. Reşat Gehremanov da <span class="highlight">baba</span>sıyla omuz omuza çarpışmaktan ve Azerbaycan ordusuyla birlikte ata yurtlarını işgalden kurtarmaktan onur duyduğunu söyledi.</p>

<p>Daha önceden askerlik şubesine giderek gönüllü yazıldığını bildiren Reşat Gehremanov, "Bazen zor durumlarla karşılaştık. Bazen öyle oldu ki 2 saat boyunca üzerimize havan topu yağdı. O durumlarda <span class="highlight">baba</span>mın yanımda olmasından güç aldım. Hep o topraklara gitmek arzusuyla büyüdüm. Dedemin mezarını yıllar sonra ziyaret etmenin duygularını sözle anlatmam mümkün değil. Çok şükür bu bize kısmet oldu." ifadelerini kullandı.</p>