Klasik Türk Şiiri olarak da bilinen Dîvân Şiirinde çiçekler büyük yer tutmuştur. Gerek sevgilinin benzetildiği bir unsur ve gerekse bir güzellik unsuru olan çiçekler Dîvân Şiirinde geniş yer tutmuştur. İşte Dîvân Şiirinde en çok kullanılan 5 çiçek...
Abone Ol
<p><strong>1-GÜL</strong></p>
<p>"Suya virsün bâğ-bân <strong>gül</strong>-zârı zahmet çekmesün<br />Bir gül açılmaz yüzün tek virse min <strong>gül</strong>-zâra su"</p>
<p><strong>Fuzûlî </strong></p>
<p>(Bahçıvan gül bahçesini suya versin (sular içinde bıraksın), boşuna zahmet çekmesin (çünkü) bin gül bahçesine su versen de senin yüzün gibi bir gül açmaz.)</p>
<p><strong>2- LÂLE</strong></p>
<p>"Sâkiyâ mey ver ki bir gün<strong> lâle</strong>zâr elden gider<br />Çün erer fasl-ı hazân bâğ u bahâr elden gider"</p>
<p><strong> Avnî (Fâtih Sultân Mehmed)</strong></p>
<p>(Ey sâkî! mey ver ki bir gün lâle bahçesi elden gider. Çünkü sonbahar geldiğinde bahar ve bahçeler elden gider.)</p>
<p><strong>3- SÜNBÜL</strong></p>
<p>"Benzer ol bûy-ı dil-âvîz ile mûy-ı yâre<br /> Başlar üzre n’ola ger eyler ise yir <strong>sünbül</strong>"</p>
<p><strong>Bâkî</strong></p>
<p>(Sünbül, gönül alıcı kokusuyla sevgilinin saçına benzer. (Bu nedenle) başlar üzerinde yer ederse ne olur?)</p>