Eskidençok genç yaşta evlenilirdi. Bugün evlenilmemesinin nedeni okul, kariyer değilsadece; ailelerin izin vermemesi. Eskiden evlilik ile erkek sorumluluk altınagirer, bundan gocunmaz, yapabildiği işi yapardı. Asgari ücret de olsa çorbakaynardı.
Ailelerde gençler de yuva kurana Allah’ın yardım edeceğine inanırdı. Bugün adayınnamaz kılmasının çoğu aile için önemi yok. Erkeğin yüksek bir gelirinin olmasıönemli.
Üniversitedesevgili olan çiftlere ne zaman evlenecekleri sorulduğunda “okul bitsin, işgüç ayarlansın, iki üç sene var daha” cevabı alınıyor. Aileler konforolmazsa korkusuyla çocuklarının haram ilişki yaşamasına göz yumuyor. (Eskinin15 yaşındaki gencinin olgunluğu, bugünün 25 yaşındaki gencinde yok.) Oysa şuolmalı: Bir erkek bir kızla evlilik yoluna girdiyse o sorumluluğu üstlenmişdemektir. Öğrenci de olsalar evlendirilmeli. Erkek asgari ücretli falan birişte çalışmalı, kız yetinmeyi bilmeli, kanaat ederek helal bir yuva kurulmalı.Ve aslında buna talip olacak erkek/kız sayısı az değil. Burada problemi ailelerçıkarıyor. “Ben yaşayamadım kızım yaşasın” mantığı güden annelerçıkarıyor problemi. Otuz yaşında evlenen çiftler, çocukları yetişkin olduğundayaşlanmış, günü kaçırmış oluyorlar ve çocuklarıyla iletişim problemiyaşıyorlar. Yani siz çocuğunuzu konfor için geç evlendirdiğinizde bundantorununuz bile zarar görüyor. Bir de tam tersi problem var. Bazı erkeklerolgunlaşmadığında, halk tabiriyle serseri olduğunda aileler çözümü evliliktebuluyor. Bizi dinlemiyor, evlenince olgunlaşır diyorlar. Bu bir yanılgı. Oerkek karısına zulmediyor. Sizin sorumsuzluğunuzun ceremesini masum, genç birkız çekiyor. Aslında sizden haberi bile olmamış bir kıza belki de yıllarcadolaylı yoldan zulmetmiş oluyorsunuz. Bu duruma düşmek istemeyen aileler,talibin maddi durumunu değil; ahlakını, namazını, helale harama olan dikkatinisoruştursun. Diploma kırk yaşında da alınır. Edep alınmaz. Eskiden genç yaştaevlendirilen çocuklardan babalar da sorumluydu. Erkek bakamazsa baba yardımcıolurdu. Babanın çocuğunu haramdan koruması gerekiyordu.
Bugününbabaları çocuğun bakımından kurtulma derdinde. Ama aynı zamanda çocuğununkonforlu yaşamasını da istiyor. İslam’da kurtulmak yok, fedakârlık var; konforyok, kanaat var; kestirip atmak yok, sabır var.
Eskidençocuğun haneye bereket getireceğine inanılır, bilakis çok çocuk sahibi olmakistenirdi. Bugün doğan her yeni çocuğun külfet olduğu düşünülüyor. 2. çocukolmazsa, çocuğun daha iyi imkânlarda yetişeceğine inanılıyor.
Anneolduğunda, mesleğinden/kariyerinden olacağını düşünen kadınlar; çift maaş dagelmezse geçim sıkıntısı olacağını düşünerek annelikten vazgeçiyor. Yetmiyor,kürtajla kendi bebeğinin canını alabiliyor.
Annelikartık kutsal görülmüyor; tercih olarak görülüyor. Doğum vakti hesaplandığındaistemediği bir burca sahip olacağı için çocuğunu aldıran/öldüren anneler var. Karısınıöldüren katillere değinmiyorum bile. Kadınlar, Allah’ın emanetidir. Emaneteihanet eden, Allah’a ihanet etmiştir.
Hadistir;üç kız çocuğunu düzgün yetiştiren anne, baba cennetliktir. Kız çocuğu bu kadarkıymetlidir. Evlendiğiniz hanımların, birisinin kıymetli kızı olduğunuunutmayın.