Bugün dünyada 1856 insan açlıktan öldü. Nasıl? Tek cümle. Gerçek. Hiçbir şey olmadı dimi? Rakamsal bir istatistik. Dünya dönüyor sonuçta, hayat devam ediyor. Nasıl? Okulunda devamsızlık olduğu için dertlisin. Elli tane derdin var dimi? Efkârlısın, bağırıp çağırıyorsun, ama sevdiğin insanlara, nazının geçtiği insanlara. Çünkü korkaksın. En çok senin sesin çıkarsa, en çok dert senin olacak zannediyorsun. Suratını asıyorsun. Aferin. Devam et. Dünyada 803.550.371 insan içecek suya ulaşamıyor. Şaşırıyor musun? Kıyamet nasıl kopmuyor diye soruyor musun? Herifler susuz kalacağız diye develeri katletti, bir hafta sonra sel aldı ortalığı.
Dünya böyle bir yer işte. Dünyada her zaman geç kalınır. Her zaman sorular beklemediğin yerden çıkar. Dünyada tek bir tane gerçek var: En az bir planın yarım kalacak çünkü o an sana ölüm gelecek. Bunu inkâr edemezsin. Sevdiğim bir amca bir gün kahvede şunu anlattı: “Ramazan’dı. Oğlan iyi geceler dedi, yattı. Sonra sahura kalksın diye seslendik. Kalkmadı. Bir daha hiç kalkmadı. O arada emaneti teslim etmiş. Hiçbir şey yokken. Öylece öldü.” Şaşırma. Ürperme. Burası dünya. Burada bazen böyle şeyler oluyor. Suriye diye bir yer var mesela. İnsanlar kendi halinde yaşıyordu. Esnaflık, berberlik falan yapıyorlardı işte. Sonra, bir gün, birileri Rusya’dan birileri Amerika’dan geldi. Bu insanlara kendi bebeklerinin parçalarını toplattılar. Sonra bu insanlar eline silah aldı ve radikal dinci terörist oldu. İnsanlar onlardan nefret etti falan. Nasıl? Birkaç cümlelik bir metin dimi? Gerçek işte. Gerçek genelde kulağa basit gelir çünkü hissedersen yüzleşmek zorunda kalırsın, yüzleşirsen de huzurun falan kalmaz. Boşver. Ne oldu? Babanla kavga mı ettin? Paran mı bitti? Derdin ne? Ne oldu? Bu yıl 896.755 çocuk beş yaşına gelmeden öldü. Ne oldu? Garip geldi dimi? Ben de hiç anlayamadım bir çocuğun ölmesini. Neyi anlayabildik ki? Anlasaydık zaten dünyada bulunmamızın, imtihana tabi tutulmamızın manası kalmazdı belki de. Bilmem. Bilen, Allah’tır.
Sen bu yazıyı okurken bir gavur askeri Ortadoğu’da bir Müslüman kadının namusunu elinden alıyor, bir çocuk kurşuna diziliyor Filistin’de ve bir adam erkekçe şehit düşüyor Doğu Türkistan’da. Avrupa’da 10 binden fazla göçmen kız çocuğu kayıp mesela. Adi herifler savaşın çocuklarını pisliklerine alet edip öldürüyor. Hiçbir şey yapamıyorsun. Hiçbir şey yapamayacaksın. Dünyayı fethetmenin hayali çok güzel, hamaset, birkaç slogan falan. Ama gerçek farklı. O kız çocukları alıp sahiplenebilirdin ama o zamanda mülteciler yüzünden aç kaldığını zanneden vicdansızlar höykürmeye başlıyor. Boşver. Onlar susmaz. Onların da kader sahnesinde rolü bu, Müslümanın imtihanı olmak. Ama sen de susma. Bari susma. Sahi senin derdin neydi? Pek bir efkârlıydın. Bu soğukta kaç kişi mahallende dışarıda kalıyor, biliyor musun? Hiç bir yaraya merhem oldun mu sen? Bu arada seneler geçmesine rağmen hala Madımak’tan ve 28 Şubat’tan dolayı suçsuz yere hapiste olan Müslümanlar var. Ama boşver. Onlar, sonuçta, kimin umurunda ki?