Neden çok çocuk üzerinde duruyorum, izninizle onun kısa bir açıklamasını yapayım. Şu sıralar doğurganlık azaldı, kısırlık arttı. Bir istatistik yapmadım fakat yaklaşık %90 gibi bir seviyede ailelerin iki çocuğu var. “Neden iki çocuk?” dediğimde, “Eşimle huzursuzuz, cesaret edemedim” diyor ve halâ evliler. “Onları dünyaya getirmek değil, eğitmek önemli” diyor, fakat bakıyorum iki çocuğu daha iyi eğitmek için ne yapıyor, hiç. “Ekonomimiz yeterli değil” diyor, rızkın Allah’tan (cc) geldiğini ve doğanın rızkını vereceğini söylediğini unutuyor. Velhasıl, herkes kendisine bir gerekçe üretiyor. Burada bu konuyu açmamın amacı, herkesin çok çocuk düşünmesi değil, bu konuya doğru bir bakış açısı getirmek. Yakınlarında üçüncü dördüncü çocuğunu bekleyenleri depresyona girecek şekilde baskıya maruz bırakmamak. Bunun Allah’ın (cc) bir ikramı ve takdiri olduğunu bilerek, sadece tebrik ve dua ile destek olmak.
Öncelikle sağlık veya başka mücbir sebepler olmadan, plânlamayı Allah’a (cc) bırakmanın daha doğru olacağı inancındayım. Çocuk için en acil ihtiyaç helâl rızık, ikincisi sadakat, üçüncüsü şartsız sevgi ve şefkat. Bunun için okuma yazması bile olması gerekmez. Eskiden aileler okuma yazma bilmiyordu ama sağlam insanlar yetiştirdiler. Dillerinde çoğunlukla şimdiki anne babalar gibi aşağılama, beğenmeme, kıyaslama ve sürekli eleştiri yoktu. İş güç içinde, ahlâka ve sevgiye o kadar alan açmışlar ki, şimdiki eğitimli anne babanın sahip olmadığı kadar doğru bir duruş katmışlar hayata.
Şimdi ise, “İnternetten ve sosyal medya paylaşımlarından başımızı kaldıramıyoruz”, “Konforumuzu terk edemiyoruz”, “Akademik kariyerimizi, memur sıfatımızı, oraların bize sağladığı sosyallik ve onayı, rahat para harcamayı terk etmeye yanaşmıyoruz” demek yerine, gerekçeler üretiyoruz. Oysa çocuk bize neler kazandırır, onlara bir bakalım.
Evlenmenin asıl gayelerinden birisi neslin devamıdır, bu açıdan gereklidir ve ibadettir.Her çocukta annenin bünyesi yenilenir, psikolojisi olumlu anlamda değişir, kendisini çok daha iyi hisseder ve her çocukta hem olgunlaşır, hem kendisini eğitir hem de insani anlamda derinleşir.Çocuk sayısı arttıkça sorumluluk alanı ve sınırları da değişecek ve evde paylaşımlar aratacak, ilgiler zenginleşecek, herkes bir biri ile daha yakından paylaşımlar yaşayacak.Her çocuk ayrı bir dünya ve her çocuk aileye bir nimet. Rızık, şefkat ve merhametin bileşkesinde duygusal zenginlikler yaşanır.Evlât ve kardeşlik bağlarının artması, dayanışma ve sevgi-paylaşım nimeti demektir. Kardeşler arası sevgi, paylaşım, kardeşlik duyguları, yardımlaşma, ekip olabilme, bir birinden örnek alma, kolektif işler yapabilme, bir birlerini koruma kollama gibi daha pek çok faydaları vardır.Anne babanın çocuğa yönelme, ilgilenerek kendilerini geliştirme, onlarla coşku dolu çocukluk duygularıyla zenginleşmiş paylaşımlar yapabilme, dünyaya iyi insanlar yetiştirebilme ve dinimizi doğru örneklerle tanıtabilme gibi sayısız faydaları vardır.Ve İlâveten, çok müjdeli bir hadisi şerifte bizim yüreğimizi sevinçle dolduruyor.
“Kadın hamileliğinde, doğum yapıncaya ve çocuğu memeden keseceği güne kadar, Allah yolunda nöbet bekleyen kimse gibidir. Ve bunlar arasında ölürse ona şehit ecri vardır.” H. Şerif