19. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren zorunlu olarak Anadolu'ya göç ettirilen Çerkes kavmi, gelenek haline getirdikleri üzere balık yemiyor.
Çarlık Rusya'ya karşı senelerce direnip, türlü işkence ve zorbalıkla ana yurtlarını bırakmak zorunda kalmış olan kavmin insanları, 'Karadeniz en çok bize karadır' sözüne de sıkı sıkıya bağlı.
Günümüzde daha çok Çerkes büyüklerinin sürdürdüğü bu geleneğe bazı gençlerin de sahip çıktığını söylemek mümkün. Fakat hikayenin asıl ilgi çekici olan tarafı, balığı 150 yıla yakın bir süredir tüketmemeleri.
ÇERKESLER NEDEN BALIK YEMEZ?
Bir dönem neredeyse tüm Çerkeslerin, günümüzde de yaşlıların ve bazı gençlerin sürdürdüğü balık yememe geleneğinin temelinde ataya olan saygı yatıyor.
Tarihler 1864'ü gösterdiğinde savaşta yenik düşmüş Çerkesler köylerini ve kasabalarını bırakarak Karadeniz kıyılarına sürülmüştü.
Burada dönemin eski ve kullanılmaz haldeki yük gemilerine bindirilen Kafkas halkı, son derece tehlikeli bir yolculuktan geçerek Karadeniz'in öbür tarafındaki liman kentlerine iniyordu.
Gemiler eskiydi ve çoğu zaman kapasitelerinin üstünde yolcu alıyordu. Karadeniz'in hırçın dalgaları bazen koca gemilere mezar oluyor bazen de hasta olan yolcular denize atılıyordu.
Sadece 30 bin Çerkesin sürgün sırasında hayatını kaybettiği ve denize atıldığı düşünülüyor. Bu sebeple Çerkes halkı, Karadeniz'den çıkan balıkları atalarına saygısızlık yapmamak için uzunca bir süre yememiş.
Bu durum zamanla gelenek haline gelirken hala Çerkes büyüklerinden bazılarının balık yemediği söyleniyor.