Cemre

Abone Ol

Yeryüzüne inme vakti yaklaştıkça tatlı bir heyecan sardı Cemre’nin narin bedenini. Öyle ya, çiçek açacak ağaçlar, kuzulayacak koyunlar, çiftçiler, börtü böcek, karlarını eritecek dağlar, suya hasret nehirler onun müjdesini bekliyordu.

“Şimdi” dedi Cemre “Ne çok bekleyenim vardır… Kışı yakıtsız geçiren yoksullar ısınacak bir nebze. Pabucu delik okul çocuklarının ayakları kara veda edecek. Dallar meyveye duracak. Gerçi acele etti bazıları, beni beklemeden açtı çiçeklerini. Onlar da dondan korunur inşallah.”

Gözlerini yumdu düşünmeye başladı yeniden “ Savaş süren bölgelerden kaçıp yurtsuz kalanlar, kamplarda yaşayanlar, anne babasını kaybetmiş çocuklar, varil bombalarıyla paramparça olmuş çocuklarını defnetmeye bile imkân bulamayan ebeveynler. Bunca acının üzerine binen ağır kış şartları sona erecek hiç değilse, biraz nefes alacaklar, buna vesile olacaksam ne mutlu bana“

Mutluluk kapladı her yanını Cemre’nin düşündükçe.“Âh ki en çok da Avrupa’ya geçmek isteyen mülteciler. Gece yarıları Ege’nin adını kimsenin bilmediği koylarına getirilip bırakılan, üzerlerinde sahte can yelekleri, uydurma botlarla tir tir titreyerek güneşin doğuşunu bekleyen anneler, bebekler. Hayatlarında ilk defa bir deniz aracına binen ihtiyarlar. Ege de yoruldu masumlara mezar olmaktan, belki biraz durulur da ben indim diye, sağ salim geçerler karşı kıyıya. “

Daldı.

İniş günü, merak etti düşeceğim topraklarda neler olup bitiyor diye. Haberleri izledi, “Ankara’nın göbeğinde bomba yüklü araç, onlarca can kaybı.” “ Şer ittifakları, hain saldırılar, kirli ilişkiler “ Hiçbir şey anlamadı. Kafası karıştı.

Twitter’a girdi. TSK’da üst düzey komutanlık yapmış bir eski milletvekilinin yazdığı tweeti okurken dondu kaldı. “Silopi bitti, Cizre bitti. Öylemi? HAYIR! Bensize söyleyeyim. Hiçbir şey bitmedi. Daha yeni başlıyor. Bahar geliyor. Göreceğiz.”

Ne demekti bunlar? Bu bir tespit miydi yoksa bir temenni mi? Kendisini sadece gariplerin, mazlumların beklediğini zanneden Cemrecik hiç düşünmemişti işin bu yönünü.

Midesi bulandı.

Başı döndü.

Ayağı kaydı.

Gözlerini kapadı.

Başladı düşmeye…