DEMET İLCE / MUHABİR
Adı: Çekiç başlı yarasa ( Hypsignathus mondosus )
Nerede yaşıyor: Batı ve Orta Afrika'nın ova ormanları
Ne yiyor: Meyveler (incir, muz, guava ve mango dahil) ve sinekler
Neden harika: Bu "megabatlar" Afrika kıtasındaki en büyük yarasalardır. Çekiç başlı yarasalar, isimlerini erkeklerin garip bir şekilde uzun, kutu gibi kafalarından alır ve bu kafaların içinde, seslerini güçlendiren geniş bir rezonans odası bulunur. Bu tuhaf kafa, yarasaların alışılmadık çiftleşme sisteminin bir ürünüdür.
Çekiç kafalı yarasalar, lek kur yapma sistemine sahip birkaç yarasa türü arasında yer alıyor; bu, 150 kadar erkeğin yılda iki kez bir araya gelerek yüksek sesli kornalar ve kanat çırpma gösterisiyle kadınları etkilemek için bir araya geldiği bir tür gösteri.
Erkekler nehir kenarındaki ağaçlara asılır ve saatlerce korna çalarken, dişiler uygun bir eş seçerek uçarlar. Dişiler son derece seçicidir; %79 oranında erkeklerin aynı %6'sını eş olarak seçerler (yani erkeklerin diğer %94'ü mavi ayda yalnızca bir kez şanslı olur). En yüksek kornalar genellikle en fazla ilgiyi çeker; bu nedenle erkekler vücut boşluğunun yaklaşık yarısını kaplayan bir ses kutusu veya gırtlak geliştirmiştir.
1990 yılında yapılan bir araştırmaya göre gırtlakları o kadar büyük ki kalbi, akciğerleri ve bağırsakları geriye ve yanlara doğru itiyor.
Erkeklerin sesleri göğüs kafesi ve tuhaf, çirkin yaratık benzeri kafaların içinde yankılanıyor, ardından geniş burun delikleri ve sarkık dudaklarından dışarı çıkıyor. Bu özenli kafa, muhtemelen çekiç başlı yarasanın Latince tür adı olan "canavar" anlamına gelen "monbusus"a ilham kaynağı olmuştur.
Dişilerin bir eşi etkilemek için büyük kafalara ihtiyacı yoktur, bu yüzden bunun yerine daha dar, tilki benzeri ağızlıklar kullanırlar. Vücutları da daha küçüktür, erkeklerin yarısı kadar ağırlığa sahiptir (0,9 pound (420 g) ile karşılaştırıldığında 0,5 pound (230 gram)) ve 11 inç (28 cm) ile karşılaştırıldığında yaklaşık 8 inç (20 santimetre) uzunluğundadır.
Ancak hem erkek hem de dişilerin kanat açıklığı yaklaşık 1 metredir ve pürüzsüz, grimsi kahverengi kürkleri vardır.
Her ne kadar meyve yiyici olsalar da, yani meyve yiyorlarsa da, çekiç kafalı yarasaların ara sıra etçil oldukları düşünülüyor. 1968'de yapılan bir araştırma, Gabon'da bu yarasaların kuş eti artıklarıyla beslendiğini ve kanlarını içmek için tavukları öldürdüğünü gözlemlediğini bildirdi. Araştırmaya göre, Harry Andrew Beatty adlı bir herpetoloji koleksiyoncusu olan gözlemci, "gece geç saatlerde Hypsignathus'un saldırısına uğrayan" tavukları iki kez kurtardı.
Çekiç kafalı yarasalarla ilgili bir başka eğlenceli gerçek mi? Uyumak için kocaman kanatlarını kambur burunlarının etrafına sararlar.