530 gündür bir direniş yaşanıyor Diyarbakır’da sessiz sedasız. Hacire Annenin dağa götürülmek üzere alıkonulan evladını HDP il binasını basarak istemesinin üzerinden tam 530 uzun gün geçti. Aile sayısı arttı; 200 aile her gün evladımızı istiyoruz diye HDP önünde nöbet tutuyor. Gelen evlat sayısı sürekli artıyor. Cuma günü İçişleri Bakanı Süleyman Soylu yeni bir müjde vererek 24. Gencin PKK’dan kaçarak ailesine kavuşmak üzere teslim olduğu müjdesini verdi. Birde ailesi oturma eyleminde olmayıp teslim olmuş onlarca gençte var onlar da ayrı bir sevinç kaynağı.
Sivil toplum kuruluşları, vatandaşlar bu kutlu eyleme destek veriyorlar. En son Cuma günü Memur-sen Genel Merkez Kadın Komisyonu başkanı Sıdıka Aydın ve beraberindeki kalabalık bir ekip anneleri ziyaret etti. Aydın hitap ederken, “İster burada yer alsın isterse evinde gözyaşı döksün, bu mazlum annelerin uğradığı zulme sessiz kalmak, bu çığlığı duymamak, bu gözyaşını görmemek insanlıkla, vicdanla, ahlakla bağdaşmaz. Ama sözde demokrat ve hümanist, insan haklarını savunduğunu iddia edenler nedense bu konuyu bir kez bile gündeme getirmediler. Bu bilinçli körlük, ikircikli tutum suç ortaklığından başka neyle açıklanabilir? Biz aynı çifte standardı Necmettin ve Aybüke öğretmenlerimiz katledildiğinde de görmüştük. Buradan tüm annelere, gerçek insan hakları savunucularına, sanatçı, sporcu, bürokrat, sendikacı, yazar, aydın, sivil toplumcu ve gazetecilere çağrıda bulunuyoruz. Kelamınızla, kaleminizle, kalbinizle, selamınızla, duanızla annelerimizin bu haklı mücadelesine destek verin. Gelin bu çocukları el birliğiyle yaşatalım, bu büyük acıya son verelim, bu hasreti bitirelim. Anneleri çocuklarına, çocukları hayatlarına kavuşturalım. Burada siyasi, politik bir mesele yok. Burada fıtratın sesi, annelerin feryadı, acının yalanlanamaz sahiciliği var.” Diyerek ikiyüzlü politika uygulayanların yüzüne çarpıyordu bu acı gerçekleri.
Annelerin evlatlarına kavuşması, evlat hasretlerinin son bulması için vicdan sahibi olan herkesin bu direnişi desteklemesi gerekiyor. Her gün bir evladın ailesine, hayatına geri dönmesi hepimiz için bir gereksinim. İşte bunun için annelerin yanında olmak lazım. Tüm sivil toplum kuruluşlarının annelere destek olması lazım. Onlara yapılan her ziyaret güçlerine güç kazandıracaktır. Sloganımız şu olmalı: “ Her gün biri; bir gün hepsi ailelerine kavuşsun” Aileler yanlarında sizi görmek istiyor. Lütfen onlardan şefkatinizi, merhametinizi eksik etmeyin. Kimse annelerin direnişinin önünde duramaz. Annelerin yüreklerindeki kor ateş tüm dünyayı yakmaya yeter.